Ανακοίνωση για την κατάληψη του Λόφου Καστέλι

H ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη καλέστηκε δημόσια στην αυλή του κατειλημμένου Λόφου Καστέλι, στις 14 Σεπτεμβρίου 2023, αμέσως μετά την καταγγελία του γιου του, Αναστάση. Στη συνέχεια, φιλοξενήθηκε στην αίθουσα του αναγνωστηρίου στην κατειλημμένη Πρυτανεία, μέχρι και την εκκένωσή της, την 1η  Απριλίου 2024.

Μετά την πρώτη εκκένωση τον Σεπτεμβρίου του 2020, οι μπάτσοι εισβάλλουν και εκκενώνουν ξανά την κατάληψη του Λόφου Καστέλι, προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων, και προχωρούν στη σύλληψη 8 ατόμων. Η εταιρία Belvedere ΕΠΕ, λαμβάνοντας την έγκριση του Πολυτεχνείου Κρήτης και του ΥΠΠΟΑ, με την κάλυψη των μπάτσων και υπό την επίβλεψη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων προχωρά σε διερευνητικές εργασίες εντός του χώρου της κατάληψης στο πλαίσιο της κατασκευής ενός ακόμα ξενοδοχείου στο ήδη ασφυκτικά, τουριστικοποιημένο περιβάλλον. Στις 21 Απριλίου, τρεις εβδομάδες μετά την εκκένωση, και αφού ολοκληρώθηκαν οι προβλεπόμενες εργασίες, ο Λόφος Καστέλι απελευθερώθηκε από τις κατασταλτικές δυνάμεις και ανακαταλήφθηκε από τον κόσμο του αγώνα.

Σε αυτόν τον απελευθερωμένο χώρο καθιερώθηκε η εβδομαδιαία συνάντηση αλληλέγγυου κόσμου για τη συνδιαμόρφωση του πολιτικού αγώνα ενάντια στην κρατική βαρβαρότητα και την αστυνομική αυθαιρεσία. Για εμάς, ο κατειλημμένος Λόφος Καστέλι αποτελεί το «σπίτι» του αγώνα και των δράσεων μας. Είναι ο χώρος στον οποίο συναντηθήκαμε, μοιραστήκαμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας, οργανώσαμε συλλογικά τις αντιστάσεις μας απέναντι στην αστυνομοκρατία, την καταστολή και τη συγκάλυψη, συμβάλαμε στην οικονομική ενίσχυση του νομικού αγώνα της οικογένειας Μανιουδάκη με αντιεμπορευματικούς όρους και αναδείξαμε την υπόθεση στη δημόσια σφαίρα. Δεν είναι τυχαίο ότι (και) αυτός ο αγώνας βρήκε θέση στον χώρο της Κατάληψης. Εκεί είναι το κέντρο του αγώνα.

Παρ’ όλη την καταστολή που εσκεμμένα δέχονται οι κινηματικοί χώροι αντίστασης, οι αγώνες μας δεν κάμπτονται. Θα συνεχίσουμε να βάζουμε αναχώματα στις κρατικές πολιτικές και τις καπιταλιστικές προσταγές που απαξιώνουν τη ζωή των από τα κάτω. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για έναν άλλον ελεύθερο κόσμο.

 ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΗ ΣΑΠΙΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη

https://anoixti4kmanioudakis.noblogs.org/

anoixti_kmanioudakis_xania@espiv.net

Χανιά, Απρίλιος 2024

* Φωτογραφία από πανό που αναρτήθηκε στα τείχη του λόφου Καστέλι τον Οκτώβρη 2023

[Πάτρα] Συγκέντρωση ενάντια στη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη

συγκέντρωση ενάντια στη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη την τρίτη 23 απρίλη στην πλατεία Όλγας…

ΕΝΗΜΕΡΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ Κ.ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ

 

Την 1η Σεπτεμβρίου 2023, μπάτσοι των ΤΑΕ Σούδας δολοφονούν τον Κώστα Μανιουδάκη, ύστερα από ξυλοδαρμό, κατά τη διάρκεια “τυχαίου” ελέγχου στον επαρχιακό δρόμο Φρε – Βρυσσών, στα Χανιά. Σε πρώτο χρόνο ΜΜΕ, ιατροδικαστική αρχή και μπάτσοι συγκαλυπτουν και επιβάλλουν τη δική τους αφήγηση περί ανακοπής του 58χρονου. Η ιατροδικαστική αρχή αρχικά μιλάει για “παθολογικά αίτια θανάτου άνευ κακώσεων”. Μετά από τέσσερις μήνες πίεσης και συνεχούς νομικού και πολιτικού αγώνα, από την οικογένεια και τον αλληλέγγυο κόσμο, η δεύτερη πραγματογνωμοσύνη -από τον ίδιο ιατροδικαστή- μιλάει πλέον για χρήση “θλώντος οργάνου” αποκλείοντας μάλιστα την περίπτωση να προκλήθηκαν τα χτυπήματα απο πτώση. Καταδεικνύοντας έτσι τους μπάτσους των ΤΑΕ ως υπεύθυνους για τον θανάσιμο ξυλοδαρμό του Κωστή.

Με αυτή την εξέλιξη οι μπάτσοι, αποφασίζουν να αλλάξουν, άλλη μια φορά, το αφήγημα τους μιλώντας τώρα για “αντίσταση κατά της αρχής”. Δεν είναι κάτι που δεν περιμέναμε να συμβεί! Είναι η ΤΡΙΤΗ φορά που προσπαθούν να ξεπλυθούν απο το αίμα του Κώστα. Οι μπάτσοι αρχικά μιλήσαν για αιφνίδιο θανάτο από φυσικά αίτια. Δεν έλειψαν μάλιστα δηλώσεις που απέρριπταν την περίπτωση αστυνομικής βίας, όπως αυτή της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Χανίων. Στο δέυτερο σενάριό τους ξετρύπωσαν τη δικαιολογία περί μικροποσότητας κάνναβης για να δικαιολογήσουν τη λιποθυμία κατά τη διάρκεια του ελέγχου. Και πρόσφατα, όντας πλέον εκτεθειμένοι με την έκθεση του ιατροδικαστή, μιλήσαν για αντίσταση κατά της αρχής.

Όλο αυτό το διάστημα η μεθοδευμένη συγκάλυψη των μπάτσων-δολοφόνων από τους κρατικούς μηχανισμούς είναι ξεκάθαρη. Παραδείγματα όπως αυτά του τέως υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ Γ. Οικονόμου που μιλούσε για «ξαφνική αδιαθεσία που αισθάνθηκε ο οδηγός χάνοντας τις αισθήσεις του και πέφτοντας στο έδαφος» και του νυν υφυπουργού ΠΡΟ.ΠΟ Α.Νικολόπουλου ο οποίος ακόμα και σήμερα προσυπογράφει την τότε δήλωση του τέως υπουργού μιλώντας για διατήρηση ανωνυμίας και προστασίας των μπάτσων-δολοφόνων όταν η οικογένεια ζητάει τη δικογραφία κάνουν ξεκάθαρο ότι το κράτος συγκαλύπτει ενεργά τους δολοφόνους των ΤΑΕ.

Η προσπάθεια συγκάλυψης των μπάτσων-δολοφόνων δεν “περιορίστηκε” σε ΜΜΕ, ιατροδικαστική αρχή και κρατική αφήγηση. Μέχρι προσφάτως και η δικαστική αρχή καθυστερούσε αδικαιολόγητα την πρόσβαση της οικογένειας στη δικογραφία, βάζοντας το δικό της λιθαράκι στην επιχείρηση συγκάλυψης. Στις 9 Απριλίου, η οικογένεια του Κωστή αποκτά, επιτέλους, πρόσβαση στη δικογραφία και της γνωστοποιούνται τα ονόματα των εμπλεκόμενων μπάτσων, οι οποίοι μάλιστα όλο αυτό το διάστημα βρίσκονται στο απυρόβλητο συνεχίζοντας καθημερινά να εκτελούν το “καθήκον” τους. Στην δικογραφία ξεδιπλώνεται όλη η κακοστημένη παράσταση. Από την καθυστερημένη εισαγγελική εντολή για λήψη βιντεοληπτικού υλικού από το σημείο, μια ολόκληρη βδομάδα μετά τη δολοφονία, χρόνος που φάνηκε αρκετός για να “σβηστεί” το υλικό. Από το γεγονός ότι στη δικογραφία αναφέρεται η μή αυτοψία του σημείου από την αστυνομία ενώ μάρτυρες επιβεβαιώνουν την παρουσία περιπολικού στο σημείο κάποιες ώρες μετά τη δολοφονία. Μέχρι το γεγονός ότι η προκαταρκτική έρευνα που διέταξε το Α.Τ. Αποκορώνου Χανίων για τις συνθήκες θανάτου του Κωστή, είχε ανατεθεί στους δύο από τους τέσσερις εμπλεκόμενους μπάτσους-δολοφόνους.
Μετά από 6 μήνες, στις 23 και 24 Απριλίου, οι μπάτσοι-δολοφόνοι των ΤΑΕ καλούνται να δώσουν στο πταισματοδικείο εξηγήσεις ως ύποπτοι για “Ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση από κοινού”. Σε δεύτερο χρόνο, ο φάκελος θα διαβιβαστεί στον αρμόδιο εισαγγελέα, ο οποίος θα αποφασίσει αν θα τους ασκηθεί ή όχι ποινική δίωξη και αντίστοιχα αν θα παραπεμφθεί η υπόθεση στον ανακριτή. Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειωθεί ότι ένας εκ των συνηγόρων υπεράσπισης των μπάτσων είναι ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης, γνωστός διαπλεκόμενος δικηγόρος των Χανίων και «προστάτης» των μπάτσων, πρώην υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ., που δεν διστάζε να εξαπολύει απειλές και εκφοβισμούς με νομικά μέτρα.

Η απροκάλυπτη συγκάλυψη των μπάτσων-δολοφόνων του Κ.Μανιουδάκη από ΜΜΕ, ιατροδικαστική αρχή, πολιτικούς και δικαστές αποδεικνύουν πως όλο το σύμπλεγμα εξουσιών δρά διαχρονικά εις βάρος των καταπιεσμένων νομιμοποιώντας την κρατική βία. Με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της γυναικοκτονίας της Κυριακής Γρίβα από τον πρώην σύντροφό της έξω από το Α.Τ. Αγίων Αναργύρων κάτω από το αδιάφορο βλέμμα των αστυνομικών φανερώνεται η υποτίμηση των ζωών μας. Για αυτό το σύστημα είμαστε αναλώσιμοι/ες. Η συστημική βία που άλλωτε εκφράζεται με το χέρι ενός γυναικοκτόνου, άλλωτε ενός αστυνομικού (και το βαρέλι δεν έχει πάτο), και η μεθοδευμένη συγκάλυψή, της μας υπενθυμίζουν πώς η δική μας δικαίωση βρίσκεται στον δρόμο. Προτάσσοντας την αντεπίθεση, την αλληλεγγύη και την συντροφικότητα αρνούμαστε να ζούμε σ’ ένα κλίμα τρομοκρατίας και αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο απέναντι σε κάθε είδους εκμετάλλευση και καταπίεση.

Για όλους αυτούς που νοιώθουν την αστυνομική βία στο πετσί τους, η αναγνώριση των δολοφόνων από τα αστικά δικαστήρια θα είναι μια ελάχιστη δικαίωση για την υπόθεση αυτή. Για να πάρει όμως σάρκα και οστά ο αγώνας ενάντια στα θηρία, μας θέλει όλους και όλες ενωμένους/ες δυναμικά στους δρόμους, απέναντί τους.

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ

Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κ. Μανιουδάκη (Αθήνα)

Επικοινωνία: syndolman@espiv.net

Site: https://anoixti4kmanioudakis.noblogs.org/

[Χανιά] Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη

Η επόμενη ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη θα πραγματοποιηθεί αύριο, Δευτέρα 22 Απριλίου, στις 21:00. Η διαδικασία επιστρέφει στον ανακατειλημμένο λόφο Καστέλι, από όπου ξεκίνησε τον αγώνα και τη δράση της!

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΗ ΣΑΠΙΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ (ΑΝΑ) ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Επόμενες δράσεις:

Μικροφωνική – συγκέντρωση τις ημέρες των καταθέσεων των φονιάδων των ΤΑΕ:

Τρίτη 23 και Τετάρτη 24 Απριλίου | πλατεία Δικαστηρίων | 09:00

ΠΟΡΕΙΑ: Τρίτη 23 Απριλίου | 18:30 | πλατεία Αγοράς

Μικροφωνική – συγκέντρωση τις ημέρες των καταθέσεων των φονιάδων των ΤΑΕ: Τρίτη 23 & Τετάρτη 24 Απριλίου | ΠΟΡΕΙΑ: Τρίτη 23 Απριλίου

Μικροφωνική – συγκέντρωση τις ημέρες των καταθέσεων των φονιάδων των ΤΑΕ:

Τρίτη 23 και Τετάρτη 24 Απριλίου | πλατεία Δικαστηρίων | 09:00

ΠΟΡΕΙΑ: Τρίτη 23 Απριλίου | 18:30 | πλατεία Αγοράς

 

Η αστυνομία εκτελεί καθημερινά το “καθήκον” της:

-Δολοφονώντας στα μπλόκα σε «τυχαίους ελέγχους», βασιζόμενη στους μηχανισμούς συγκάλυψης της δραστηριότητάς της, που παρέχονται από το κράτος και τα ΜΜΕ, όπως βλέπουμε να συμβαίνει εδώ και 7 μήνες με την υπόθεση της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη.

-Δείχνοντας ανοχή και νομιμοποίηση στην κακοποίηση και την έμφυλη βία, με τρανταχτό παράδειγμα τη γυναικοκτονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων στην Αθήνα.

*

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Στις 23 και 24 Απριλίου, τα ένστολα καθάρματα που δολοφόνησαν τον Κώστα Μανιουδάκη, καλούνται σε παροχή εξηγήσεων, ως ύποπτοι για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση τελεσθείσα από κοινού . Μετά από 7 μήνες, η οικογένεια του Κωστή έχει πρόσβαση στη δικογραφία, και τα ονόματα των φονιάδων είναι πλέον γνωστά. Τόσο χρόνο χρειάστηκαν οι μηχανισμοί καταστολής για να «μαγειρέψουν» την υπόθεση, και να τους στείλουν τους υπαλλήλους τους στις δικαστικές αίθουσες.

Την ίδια στιγμή οι 6 μπάτσοι-δολοφόνοι του Βασίλειου Μάγγου κατηγορούνται για τα βασανιστήρια κατά συναυτουργία και κατά συρροή, για επικίνδυνη σωματική βλάβη, την έκθεση και την παράνομη κατακράτηση. Από τα Χανιά μέχρι τον Βόλο, ο αγώνας συνεχίζεται.

Από την πλευρά μας, δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη, και ό,τι κι αν γίνει μέσα στις δικαστικές αίθουσες, εμείς ανταπαντάμε πως δικαιοσύνη είναι ο ίδιος ο αγώνας μας.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Μικροφωνική – συγκέντρωση τις ημέρες των καταθέσεων των φονιάδων των ΤΑΕ:

Τρίτη 23 και Τετάρτη 24 Απριλίου | πλατεία Δικαστηρίων | 09:00

ΠΟΡΕΙΑ: Τρίτη 23 Απριλίου | 18:30 | πλατεία Αγοράς

Διαβάστε περισσότερα “Μικροφωνική – συγκέντρωση τις ημέρες των καταθέσεων των φονιάδων των ΤΑΕ: Τρίτη 23 & Τετάρτη 24 Απριλίου | ΠΟΡΕΙΑ: Τρίτη 23 Απριλίου”

Ο αγώνας ενάντια στην κρατική βαρβαρότητα είναι αγώνας για την αξιοπρέπεια

Το χρονικό της συγκάλυψης της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη

Την 1η Σεπτεμβρίου 2023, στον Αποκόρωνα Χανίων, μπάτσοι των ΤΑΕ Σούδας σταματούν τον Κώστα Μανιουδάκη σε «τυχαίο» αστυνομικό έλεγχο και τον ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου.

Η αστυνομία επιχειρεί να συγκαλύψει και αυτή τη δολοφονία, ακολουθώντας μία σειρά από πάγιες κι­νήσεις και εφαρμόζοντας συγκεκριμένες τακτικές, όμοιες με αυτές που έχουμε δει σε πολλές περι­πτώσεις κρατικών δολοφονιών των τελευταίων ετών.

Πριν ακόμα ενημερωθεί η οικογένεια, η αστυνομία διαρρέει στον ηλεκτρονικό τύπο μια σειρά από εσκεμμένες ανακρίβειες και ψευδή στοιχεία. Συγκεκριμένα, τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τυπικό έλεγχο της τροχαίας, ενώ ήταν έλεγχος των ΤΑΕ Σούδας1˙ για έλεγχο που έγινε στον ΒΟΑΚ2, ενώ πραγ­ματοποιήθηκε στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσών˙ για καρδιακή ανακοπή του 58χρονου και για «υπε­ράνθρωπες» προσπάθειες των αστυνομικών να τον επαναφέρουν, προφανώς χωρίς καμία αναφορά σε ξυλοδαρμό, σύλληψη και μεταφορά του στο περιπολικό χειροπεδημένο πισθάγκωνα. Ο επίσημος ισχυ­ρισμός της ΕΛ.ΑΣ., όπως καταγράφηκε πρώτα στο βιβλίο αδικημάτων και συμβάντων του Α.Τ. Αποκο­ρώνου, αναφέρεται σε «αιφνίδιο θάνατο ιδιώτη» που «κατά το χρόνο περαιτέρω νομότυπου αστυνομικού ελέγχου οχήματος αισθάνθηκε ξαφνική αδιαθεσία και έχασε τις αισθήσεις του». Μερίδιο ευθύνης στη συ­γκάλυψη της εν λόγω δολοφονίας φέρουν, επίσης, και τα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία υιοθετούν και ανα­παράγουν άκριτα το αφήγημα των μπάτσων.

Οι εμπλεκόμενοι μπάτσοι μαζί με τον διοικητή των ΤΑΕ παρουσιάζουν το παραπάνω αφήγημα και στην οικογένεια, όταν συναντήθηκαν στο Κ.Υ. Βάμου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του Κωστή. Αυτό έρχε­ται να «κουμπώσει» με το πιστοποιητικό θανάτου που καταθέτει ο δημόσιος ιατροδικαστής, Σταμάτης Μπελιβάνης, στις 4 Σεπτεμβρίου 2023, στο οποίο καταγράφει ως αιτία θανάτου «παθολογικά αίτια, απουσία κακώσεων». Όμως, τα πολυάριθμα τραύματα στο κεφάλι και το σώμα του Κωστή που αντίκρι­σαν τόσο οι συγγενείς και το ιατρικό προσωπικό όσο και τα άτομα που βρέθηκαν στην κηδεία του, οι πληροφορίες από αυτόπτες μάρτυρες και η εικόνα του σημείου του συμβάντος με τις λίμνες αίματος και τα σπασμένα γυαλιά του Κωστή, ανατρέπουν την εκδοχή της αστυνομίας. Αυτά τα δεδομένα οδηγούν την οικογένεια να καταθέσει μήνυση κατά παντός υπευθύνου, προκειμένου να αναδείξει τι αλήθεια συ­νέβη στον Κωστή.

Καθώς σχηματίζεται η δικογραφία, έρχεται στο φως μια σειρά από «συμπτώσεις»:

  • Ενώ η οικογένεια έσπευσε να ζητήσει το βιντεοληπτικό υλικό από την κάμερα ασφαλείας του συνεργείου αυτοκινήτων Μεγαλακάκης (το πιο κοντινό μαγαζί στο σημείο του συμβάντος), ο υπεύθυνος δήλωσε ότι θα το παραδώσει ακολουθώντας την τυπική διαδικασία, δηλαδή κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Όταν αυτή ήρθε μία εβδομάδα μετά, το βίντεο «περιέργως» είχε σβηστεί.

  • Δεν έγινε ποτέ αυτοψία στο σημείο, ούτε καν έλεγχος στο αυτοκίνητο του Κωστή, παρόλο που υπήρχαν μαρτυρίες πως οι ίδιοι μπάτσοι, το ίδιο βράδυ, καθάρισαν το σημείο από τα αίματα.

  • Ταυτόχρονα, η αστυνομία καλλιεργεί ένα κλίμα τρομοκρατίας στους μάρτυρες, οι οποίοι αρχικά επιβεβαίωσαν στην οικογένεια τον ξυλοδαρμό του Κωστή, ενώ πολλοί από αυτούς, λίγες μέρες μετά, δεν δέχτηκαν να καταθέσουν επίσημα γιατί «φοβούνται και δεν θέλουν να μπλέξουν».

Ο θάνατος του Κωστή επανέρχεται στη δημόσια σφαίρα στις 15 Σεπτεμβρίου, όταν ο γιος του, Ανα­στάσης, διαψεύδει δημόσια την εκδοχή της αστυνομίας και καταγγέλλει τους μπάτσους, που διενήργη­σαν τον έλεγχο, ως δολοφόνους του πατέρα του. Η δημοσιοποίηση της καταγγελίας αποτέλεσε το ση­μείο εκκίνησης του πολιτικού αγώνα -παράλληλα με τον νομικό- μέσα από τις ανοιχτές συνελεύσεις για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη τόσο στα Χανιά όσο και την Αθήνα. Μέσα σε λίγες μέρες, η υπόθεση του Κωστή γίνεται γνωστή πανελλαδικά από τις συλλογικές δράσεις αλληλέγγυων ατόμων.

Από την πλευρά της η αστυνομία, αντιλαμβανόμενη την αμφισβήτηση του κυρίαρχου λόγου (της), ξα­ναπαίρνει θέση με δύο δελτία τύπου: των Ειδικών Φρουρών Κρήτης στις 29 Σεπτεμβρίου και της Ένω­σης Αστυνομικών Υπαλλήλων Χανίων [ΕΑΣΥ], μόλις τρεις μέρες αργότερα. Σε αυτά, κατά βάση, επα­ναλαμβάνουν τα συλλυπητήριά τους στην οικογένεια, τονίζουν την τυφλή εμπιστοσύνη τους στην δικα­στική και ιατροδικαστική αρχή και κατηγορούν για «διαστρέβλωση της αλήθειας» τα άτομα που αγωνί­ζονται για να μην συγκαλυφθεί η κρατική δολοφονία. Πρόκειται για εσκεμμένη προσπάθεια μετατόπι­σης της κοινής γνώμης, με την ΕΑΣΥ, μάλιστα, να κουνάει απειλητικά το δάκτυλο σε όσες και όσους καταγγέλλουν την αστυνομική ασυδοσία και την κρατική βία για τη δολοφονία (και) του Κώστα Μα­νιουδάκη με τη φράση: «οφείλει και θα προστατεύσει τα μέλη της στην προκειμένη περίπτωση, τόσο σε ποινικό όσο και σε αστικό επίπεδο και ο καθένας θα πρέπει να γνωρίζει ότι είναι υπεύθυνος για τις πράξεις και τα λεγόμενά του!».

Εν αναμονή του ιατροδικαστικού πορίσματος, τα μέλη της οικογένειας και οι ανοιχτές συνελεύσεις επι­μένουν στην ανάδειξη της υπόθεσης, ώστε να μην «ξεχαστεί» και να μην είναι άλλη μία κρατική δολο­φονία που θα «μπει στο αρχείο». Ο πολιτικός αγώνας με συνεχείς παρεμβάσεις στο κοινωνικό πεδίο, πα­ράλληλα με τις νομικές διεκδικήσεις, οδήγησαν σε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή στις 26 Οκτωβρίου, σχετικά με τον βαθμό στον οποίο έχει προχωρήσει η διαλεύκανση της υπόθεσης Μανιουδάκη. Στην απάντησή του, ο -τότε- υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Οικονόμου, επαναλαμβάνει το αφή­γημα για «ξαφνική αδιαθεσία» που αισθάνθηκε ο οδηγός και πως «έχασε τις αισθήσεις του και έπεσε στο έδαφος», προσφέροντας ουσιαστικά πολιτική κάλυψη στους μπάτσους-δολοφόνους.

Τέσσερεις μήνες μετά τη δολοφονία του Κωστή, ο ίδιος δημόσιος ιατροδικαστής καταθέτει τελικά, στις 9 Ιανουαρίου 2024, την αναλυτική πραγματογνωμοσύνη. Στο πόρισμα καταγράφεται μεθοδικά πλήθος τραυμάτων, εκδορών και εκχυμώσεων στο κεφάλι του Κώστα Μανιουδάκη. Κατόπιν ερωτήσεων που υποβάλλουν οι συνήγοροι της οικογένειας, Θανάσης Καμπαγιάννης, Μαρία Παπαδάκη και Μανώλης Παπαδομανωλάκης, ο ιατροδικαστής αποσαφηνίζει ότι έχουν επέλθει από τη «χρήση “θλώντος ορ­γάνου”, καθώς το πλήθος και οι θέσεις των τραυμάτων δεν δύνανται να δικαιολογηθούν από πτώση εξ ιδίου ύψους.». Σημειώνει, επίσης, πως «Η στρεσογόνα κατάσταση, ως συνέπεια ξυλοδαρμού, μπορεί να εξηγήσει το ισχαιμικό επεισόδιο, από το οποίο επήλθε ο θάνατος». Σε συνέντευξή του ο Θανάσης Κα­μπαγιάννης διευκρινίζει: «Όταν μιλάμε για θλων όργανο, εννοούμε, γκλομπ, μπουνιές, κλωτσιές˙ πάντως σε κάθε περίπτωση μιλάμε για έναν ξυλοδαρμό, ο οποίος είχε ως συνέπεια το καρδιακό επεισόδιο το οποίο υπέστη ο Κώστας Μανιουδάκης που ήταν και η τελική καταγραφόμενη αιτία θανάτου».

Η έκδοση του ιατροδικαστικού πορίσματος αποτέλεσε, το δίχως άλλο, σημαντικό σημείο στην εξέλιξη της υπόθεσης, αλλά και σημείο καμπής στην αφήγηση των μπάτσων. Αφήνοντας στην άκρη τα δελτία στον ηλεκτρονικό τύπο και «πιάνοντας» τηλεοπτικό σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας, οι μπάτσοι σπεύ­δουν να (ξανα)αλλάξουν την αφήγησή τους και για πρώτη φορά να κάνουν λόγο για αντίσταση, έχοντας μείνει εκτεθειμένοι μετά το πόρισμα. Συγκεκριμένα, στις 28 Ιανουαρίου, ρεπορτάζ στο δελτίο ειδήσεων του STAR κάνει λόγο για «ανατροπή στις συνθήκες θανάτου» του Κώστα Μανιουδάκη και σχολιάζει πως το πόρισμα «ανοίγει νέο κύκλο ερευνών». Το ίδιο ρεπορτάζ, επικαλούμενο πηγές της ΕΛ.ΑΣ., ανα­φέρει πως «οι αστυνομικοί που έκαναν τον έλεγχο φέρεται να είχαν καταθέσει λίγες μέρες μετά το περι­στατικό ότι “Δεν τον χτυπήσαμε. Αντιστάθηκε στον έλεγχο και ξαφνικά λιποθύμησε”».

Στις 9 Φεβρουαρίου, γίνεται ξανά επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή με αφορμή «τα νέα στοιχεία στην υπόθεση Μανιουδάκη και την αδράνεια που υπάρχει από τη μεριά της πολιτικής ηγεσίας: γιατί τόσους μή­νες μετά η οικογένεια δεν έχει πρόσβαση στη δικογραφία, για ποιον λόγο δεν έχουν δοθεί στην οικογένεια τα ονόματα των εμπλεκόμενων αστυνομικών και που με βάση τον ιατροδικαστή κακοποίησαν και χτύπη­σαν τον Κώστα Μανιουδάκη, για ποιον λόγο ακόμα δεν έχουν προχωρήσει οι πειθαρχικές διαδικασίες απέναντι σ’ αυτούς;». Ο υφυπουργός Προ.Πο., Ανδρέας Νικολακόπουλος, επιμένει στην ίδια γραμμή, αυτή της εμπιστοσύνης στις δικαστικές αρχές, και κρατάει φαινομενικά ουδέτερη στάση λέγοντας πως «η έρευνα είναι μυστική και εδώ δεν μπορώ να προδικάσω και να υιοθετήσω κανέναν ισχυρισμό». Ωστόσο, υποστηρίζει το τεκμήριο της αθωότητας των αστυνομικών και πως η στρεσογόνα κατάσταση μπορεί να προέλθει «και επειδή κάποιος ελέγχεται και βρέθηκε κάτι πάνω του». Δεν είναι η πρώτη φορά που ο μηχανισμός συγκάλυψης των κρατικών εγκλημάτων στήνεται, αφενός, στη de facto αθωότητα των μπάτσων, προνόμιο που διατηρούν ανεξαιρέτως τα εκτελεστικά όργανα, και αφετέρου στη μετα­τόπιση της ευθύνης από τους θύτες στο θύμα. Γινόμαστε και πάλι μάρτυρες στην ανάγκη του κράτους να συγκαλύψει τους έμμισθους δολοφόνους του, ώστε όχι μόνο να μην αμφισβητηθεί η κυριαρχία του, αλλά να συνεχίσει να εδραιώνεται. Γι’ αυτό οι μπάτσοι είναι «πάντα αθώοι» και γι’ αυτό το θύμα «τυ­χαίνει πάντα» να έχει αυτή την κατάληξη, επειδή «πάντα παρανομεί». Όσο, όμως, και να προσπαθούν να την ανατρέψουν, η αλήθεια είναι μία: Οι μπάτσοι δολοφόνησαν (και) τον Κώστα Μανιουδάκη.

Μέχρι και τον Μάρτιο του 2024, η αστική δικαιοσύνη καθυστερεί αδικαιολόγητα την πρόσβαση της οικογένειας στη δικογραφία, βάζοντας το δικό της λιθαράκι στην επιχείρηση συγκάλυψης. Από την πλευρά της αστυνομίας έχει σχηματιστεί επίσης δικογραφία, η οποία αφορά τον Κωστή ως κατηγορούμενο για κατοχή μικροποσότητας κάνναβης. Πρόκειται για τη δικογραφία που συντάχθηκε την ημέρα του περιστατικού με βάση τις καταθέσεις και τις αναφορές των εμπλεκόμενων αστυνομικών, η οποία «εμπλουτίστηκε» με συμπληρωματική εγγραφή στις 6 Σεπτεμβρίου, πέντε μέρες μετά το συμβάν. Η καθυστέρηση πρόσβασης στη δικογραφία κρίνουμε ότι εξυπηρετεί το περαιτέρω «μαγείρεμα» της υπόθεσης, προκειμένου οι αρχές να κερδίσουν χρόνο για να λάβουν υπόψη τα νέα στοιχεία, τις εξελίξεις και τις μαρτυρίες. Επιχειρούν, έτσι, να παρουσιάσουν το πλέον βολικό αφήγημα και να «στήσουν» με τις ελάχιστες δυνατές αντιφάσεις την υπερασπιστική γραμμή των αστυνομικών υπαλλήλων. Σε αυτή την κωλυσιεργία έρχεται να προστεθεί η άρνηση της ΕΛ.ΑΣ. να δώσει στην οικογένεια τα ονόματα αυτών που διενήργησαν τον «έλεγχο», επικαλούμενη προστασία του απορρήτου. Αυτό έχει ως συνέπεια τη στέρηση διεκδίκησης των νόμιμων ασφαλιστικών μέτρων/αποζημίωσης από τα ανήλικα τέκνα του Κωστή. Όλο αυτό το διάστημα, οι εμπλεκόμενοι μπάτσοι δεν έχουν υποβληθεί σε προανακριτική εξέταση (όπως συνέβη με τους μάρτυρες λίγους μήνες νωρίτερα), δεν έχουν κατηγορηθεί για αξιόποινη πράξη, διατηρούσαν την ανωνυμία τους και συνέχιζαν να εκτελούν το «καθήκον» τους.

Στις 9 Απριλίου, η οικογένεια του Κωστή αποκτά –επιτέλους– πρόσβαση στη δικογραφία, τα στοιχεία της οποίας φέρνουν μια σειρά σημαντικών εξελίξεων στην υπόθεση. Ο γιος του Κωστή, Αναστάσης, καταγγέλλει δημόσια τον εισαγγελέα Κωνσταντίνο Αποστολάκη, ο οποίος στην προσπάθειά του να αρχειοθετήσει την υπόθεση, απέρριψε στις 8 Σεπτεμβρίου το αίτημα της οικογένειας για παράδοση στις δικαστικές αρχές του οπτικοακουστικού υλικού από το συνεργείο Μεγαλακάκης. Στις 15 Σεπτεμβρίου, όταν οι κάτοχοι κλήθηκαν να καταθέσουν στο πταισματοδικείο, το βίντεο είχε διαγραφεί, εξαφανίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο πολύ σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία για την υπόθεση. Επιπλέον, αποκαλύπτεται το πλέον παράλογο: Στην προκαταρκτική έρευνα που διέταξε το Α.Τ. Αποκορώνου για τις συνθήκες θανάτου του Κωστή, συμμετείχαν οι δύο από τους τέσσερεις μπάτσους-δολοφόνους (!). Για ακόμα μία φορά, τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τη μεθοδευμένη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας, και αποδεικνύουν πως οι προαναφερθείσες «συμπτώσεις» ήταν εσκεμμένες πράξεις.

Φτάνοντας στο παρόν, μετά από επτά μήνες διαρκούς αγώνα σε νομικό και πολιτικό επίπεδο, γίνεται το αυτονόητο: Οι μπάτσοι-δολοφόνοι των ΤΑΕ δεν κρύβονται πια πίσω από την ανωνυμία τους, και καλούνται να δώσουν στο πταισματοδικείο εξηγήσεις ανωμοτί (χωρίς όρκο δηλαδή) ως ύποπτοι για «Ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση από κοινού». Σε δεύτερο χρόνο, η δικογραφία θα διαβιβαστεί στον αρμόδιο εισαγγελέα, ο οποίος θα αποφασίσει αν θα τους ασκηθεί ή όχι ποινική δίωξη ώστε η υπόθεση να παραπεμφθεί στην ανακριτική αρχή. Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας εκ των συνηγόρων υπεράσπισης των μπάτσων είναι ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης, γνωστός διαπλεκόμενος δικηγόρος των Χανίων και «προστάτης» της αστυνομίας, που δεν διστάζει να εξαπολύει απειλές και εκφοβισμούς μέσω της νομικής οδού3.


*

Αλλά αν θεωρούν πως μας φοβίζουν, εκεί κάνουν ένα μεγάλο λάθος: δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν.

Οι ιδέες μας, όσους κι από ‘μας αν σκοτώσουν, δεν θα πεθάνουν ποτέ, θα κατοικούνε πάντα στα μυαλά των ελεύθερων ανθρώπων. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πάντα εδώ, ενάντια σε κάθε τι που μας πνίγει και δεν μπορούμε να ανασάνουμε, ενάντια στο άδικο, για την ελευθερία όλων μας, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Κι ας μην νικήσουμε ποτέ … θα πολεμάμε πάντα !!

~Βασίλειος Μάγγος,

δολοφονήθηκε από μπάτσους στον Βόλο στις 13/7/2020.

Η ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στα Χανιά καλέστηκε δη­μόσια, αμέσως μετά την καταγγελία από τον γιο του, και φιλοξενήθηκε στην Κατάληψη του Λόφου Κα­στέλι μέχρι και την εκκένωσή της στη 1/4/2024. Παρ’ όλη την καταστολή που δέχονται οι κινηματικοί χώροι αντίστασης, οι αγώνες μας δεν κάμπτονται. Η ανοιχτή συνέλευση εξακολουθεί να αποτελεί μια ζωντανή πολιτική διεργασία, που συνεχίζει να αναδεικνύει με κινηματικούς όρους την υπόθεση, από κοινού με μέλη της οικογένειας, και παράλληλα με τον νομικό αγώνα που έχουν ξεκινήσει. Ταυτόχρονα, υπήρξε από την πρώτη στιγμή μια διεργασία βαθιά συγκινησιακή, που –μοιραία– οικειοποιήθηκε το συ­ναισθηματικό φορτίο της απώλειας, «επιμερίζοντάς» το μέσα από μια διαδικασία συλλογικοποίησης του πένθους.

Η δράση της συνέλευσης είναι πολυεπίπεδη, με παρεμβάσεις στα ραδιόφωνα και τον δημόσιο χώρο της πόλης, με ενημερώσεις σε δημόσιες εκδηλώσεις και πολιτιστικά δρώμενα, με μικροφωνικές, συγκε­ντρώσεις και διαδηλώσεις, με πολιτικές εκδηλώσεις, διατηρώντας ως βασικά πεδία εστίασης τα εξής:

  • αφενός την άσκηση πίεσης στις αρμόδιες κρατικές αρχές, και αφετέρου τη λεπτομερή ανάδειξη του ιστορικού και των χαρακτηριστικών της υπόθεσης, καθώς και του ρόλου των εμπλεκόμενων πλευρών, με στόχο να μην συγκαλυφθεί η κρατική δολοφονία,

  • την καταγραφή της υπόθεσης στη δημόσια σφαίρα, και την εδραίωση της κινηματικής αφήγησης στη συλλογική μνήμη της πόλης, ώστε να μην ξεχαστεί η κρατική δολοφονία και να αποδο­θούν ευθύνες στα πρόσωπα που –σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό– ενεπλάκησαν σε αυτήν και τον μηχανισμό για τη συγκάλυψή της,

  • την οικονομική ενίσχυση του αγώνα, τόσο σε νομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο,

  • την υποστήριξη του νομικού αγώνα, και την παράλληλη επεξεργασία του δικού μας ορισμού για τη δικαιοσύνη, και την εξερεύνηση μονοπατιών προς τη δικαίωση, στο πλαίσιο του πολιτικού αγώνα, και πέρα από την αστική δικαιοσύνη,

  • τη σύνδεση του αγώνα μας με αντίστοιχα πολιτικά εγχειρήματα που έχουν συγκροτηθεί πάνω σε υποθέσεις αστυνομικής βίας, όπως και τη σύνδεση της υπόθεσης της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη με ευρύτερα αγωνιστικά επίδικα της εποχής.

Ώρα να μιλήσουμε για δικαιοσύνη – Για τη διαλεκτική νομικού και πολιτικού αγώνα

Να αλλάξεις τον κόσμο φίλε Σάντσο,
δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία.
Είναι δικαιοσύνη!

~Μιγκέλ ντε Θερβάντες

Ήταν επόμενο, μετά από όλες αυτές τις εξελίξεις, να κληθούμε να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις για τη δικαιοσύνη. Για το τι σημαίνει «θετική έκβαση της δικαστικής υπόθεσης», σε ποιο βαθμό μας ικανο­ποιεί κάτι τέτοιο, και πώς αλλιώς φανταζόμαστε τη δικαίωση και τη δικαιοσύνη. Και να διατυπώσουμε, εν τέλει, τι σημαίνει πολιτικός αγώνας παράλληλα με τον νομικό.

Προτού απαντήσουμε, και για να είναι πλήρης η απάντησή μας, οφείλουμε να κάνουμε κάποιες απαραί­τητες συνδέσεις.

Καταρχάς, δεν μπορούμε να δούμε την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη και την επικοινω­νιακή της διαχείριση, ως ένα περιστατικό αποκομμένο από την κοινωνικο-πολιτική συγκυρία μέσα στην οποία διαδραματίστηκε: Μια συγκυρία εντεινόμενης φτωχοποίησης και συνολικής απαξίωσης της ζωής όλο και μεγαλύτερου μέρους των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων. Μια συγκυρία κατά την οποία η σταδιακή υποχώρηση του κράτους πρόνοιας (από τομείς όπως η υγεία, η παιδεία και οι μεταφορές) σημαίνει μετακύλιση του κόστους στις πλάτες των στρωμάτων αυτών, με πλέον χαρακτηριστική την κρατική-καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη. Μια συγκυρία που ορίζεται από τα απρόσιτα ράφια των supermarket και τα απλησίαστα ενοίκια· την εντατικοποίηση της εργασίας, την υποτίμηση της αξίας της και τα “εργατικά ατυχήματα”· τον εκτοπισμό από τις κατοικίες μας, για τη μετατροπή τους σε διαμερί­σματα βραχυχρόνιας μίσθωσης· τη λεηλασία και την παράδοση του φυσικού πλούτου στην τουριστική βιομηχανία και τους ενεργειακούς κολοσσούς· την εκμετάλλευση της ζωής κάθε μορφής για την άντλη­ση κέρδους· τον κανονικοποιημένο σεξισμό, την ενδοοικογενειακή βία, τις κακοποιήσεις, τους παιδο­βιασμούς και τις αυξανόμενες γυναικοκτονίες· τη θανατοπολιτική των επαναπροωθήσεων, των απε­λάσεων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των μαζικών δολοφονιών μεταναστ.ρι.ών στα χερσαία σύνορα και τα νερά της Μεσογείου· τον δολοφονικό στιγματισμό των “μη κανονικών” σωμάτων, από τον Ζακ Κωστόπουλο/τη Zackie Oh!, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Κώστα Φραγκούλη και τον Χρήστο Μιχα­λόπουλο, ως τον Σιράζ Σαφτάρ, τον Βασίλειο Μάγγο και τον Αντώνη Καργιώτη.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η απάντηση σε όλα δίνεται από την καταστολή: Όσο οξύνεται η επίθεση σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας, βλέπουμε να προσλαμβάνονται διαρκώς νέοι μπάτσοι, και να βρίσκονται όλο και πιο κοντά μας, με μεγαλύτερη συχνότητα σε καθημερινή βάση. Ταυτόχρονα, όλο και πιο συστηματικά εμφανίζονται στη δημόσια σφαίρα περιστατικά «αστυνομικής αυθαιρεσίας», «παράβα­σης καθήκοντος» ή «κατάχρησης εξουσίας».

Ο κατασταλτικός μηχανισμός ντοπάρεται ιδεολογικά από το ελληνικό κράτος: Ο ρόλος της αστυνομίας «αναβαθμίζεται» για να εφαρμοστούν ανεμπόδιστα και χωρίς οποιαδήποτε αντίσταση οι κρατικές πολι­τικές και οι καπιταλιστικές προσταγές. Γι’ αυτό απολαμβάνει πολιτικής νομιμοποίησης-επιβράβευσης στο δολοφονικό της έργο. Γι’ αυτό στήνονται πολυεπίπεδοι μηχανισμοί συγκάλυψης που επιτρέπουν στους μπάτσους να συνεχίζουν ανενόχλητοι να κρίνουν ποιες ζωές είναι άξιες να βιωθούν – και ποιες όχι.

Οι δυνάμεις καταστολής, ως το έμμισθο στρατιωτικό σώμα που ήδη είναι επιφορτισμένο με την «πρόληψη» και την αναχαίτιση των επερχόμενων αντιστάσεων, ατομικών και συλλογικών, κατέχουν ρόλο ζωτικής σημασίας για την κυριαρχία στη συγκυρία που διανύουμε: Για να σπέρνουν τον φόβο, και να μην αφήνουν άλλη επιλογή στους από τα κάτω, πέρα από τη σιωπή, την παραίτηση και την αποδοχή της υποτίμησής τους.

Η κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη αποτελεί μονάχα ένα στιγμιότυπο στη μακάβρια λίστα της αστυνομικής βίας και των κρατικών δολοφονιών που λαμβάνουν χώρα σε αυτό ακριβώς το συγκείμενο.

*

Είναι δεδομένο πως στεκόμαστε στο πλευρό της οικογένειας του Κώστα Μανιουδάκη, και υποστηρίζου­με τον νομικό αγώνα που έχει ξεκινήσει, αν και δεν έχουμε καμία αμφιβολία για τον βαθμό διαπλοκής των μηχανισμών της αστικής δικαιοσύνης.

Στηρίξαμε τη διεκδίκηση της οικογένειας να αποκτήσει άμεση πρόσβαση στη δικογραφία που έχει σχηματιστεί εις βάρος του Κώστα Μανιουδάκη και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για να σταματήσει το «μαγείρεμα» της υπόθεσης.

Αναγνωρίζουμε πως οι ιδιαιτερότητες και τα διακυβεύματα του νομικού αγώνα, ανάλογα τη χρονική φάση, αποτελούν σημαντικό πεδίο, ώστε η υπόθεση να έρχεται στη δημόσια σφαίρα, και να συνομιλεί με το περί δικαίου αίσθημα που διακατέχει το κοινωνικό φαντασιακό. Αναγνωρίζουμε πως μια «θετική» έκβαση εντός των δικαστικών αιθουσών μπορεί να αποτελέσει ένα ελάχιστο θεσμικό ανάχωμα, και κι­νηματικό δεδικασμένο για ενδεχόμενες αντίστοιχες υποθέσεις που θα συναντήσουμε στο μέλλον. Ανα­γνωρίζουμε, τέλος, πως το ενδεχόμενο αθώωσης των φονιάδων θα σημάνει την επίσημη (συγ)κάλυψη της κρατικής δολοφονίας με τη σφραγίδα της δικαστικής εξουσίας.

Όση ικανοποίηση και να δώσει μια δικαστική «νίκη», ως νομική αναγνώριση του αγώνα μας, θα είναι πολύ μικρή για να ανταποκριθεί στη δική μας αντίληψη περί δικαιοσύνης. Σε αντιπαραβολή με όλα τα διαφορετικά ενδεχόμενα έκβασης της υπόθεσης μέσα στις αίθουσες της αστικής δικαιοσύνης, εμείς νιώθουμε πως δικαιοσύνη είναι ο ίδιος ο αγώνας μας.

Σε πρώτο χρόνο, δικαιοσύνη είναι ο αγώνας που γίνεται παράδειγμα και πρότυπο, ως συνειδητή επιλογή και συλλογική στάση που μπορεί να δοκιμαστεί και σε άλλα πεδία αντιπαράθεσης του κοινωνικού αντα­γωνισμού.

Δικαιοσύνη είναι ο αγώνας που γίνεται μνήμη. Μνήμη ατομική μα και συλλογική. Μνήμη που εγγράφε­ται στον δημόσιο χώρο, αποτελώντας ορόσημο για τις αντιστάσεις του μέλλοντος.

Δικαιοσύνη είναι ο αγώνας που διυλίζει τα «αδιέξοδα» της προσωπικής απώλειας, που συλλογικοποιεί το πένθος, που επουλώνει και αποκαθιστά το τραύμα μέσα από συλλογικές και οριζόντιες διαδικασίες οργάνωσης των απαντήσεών μας.

Δικαιοσύνη είναι ο αγώνας για έναν άλλο ελεύθερο κόσμο, όπου η αδικία δεν θα είναι θεσμοθετημένη, και δεν θα χρειάζεται κανέναν μπάτσο να την επιβάλλει.

Δικαιοσύνη είναι ο αγώνας.

Μέσα από την πολύμηνη παρουσία και δραστηριότητά της, η ανοιχτή συνέλευση έχει καταφέρει να αναδείξει την υπόθεση της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη σε έναν αναγνωρίσιμο κοινω­νικό αγώνα της ιστορίας του τόπου μας. Συνεχίζουμε στα ανεξερεύνητα μονοπάτια της δικαιοσύνης.

Όπως είχαμε γράψει και παλιότερα, το δίκιο αποδίδεται μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του δρόμου. Μόνο οι συλλογικές μας αντιστάσεις είναι ικανές να ορθώσουν αναχώματα στη συνεχιζόμενη υποτίμηση της καθημερινότητας και της ίδιας της ζωής. Το δικό μας στοίχημα βρίσκεται στην αναβάθ­μισή τους. Από τα Χανιά μέχρι τον πλημμυρισμένο θεσσαλικό κάμπο, και από το Ηράκλειο ως την Αλε­ξανδρούπολη, έχουμε εκατοντάδες λόγους να αγωνιζόμαστε. Έχουμε χιλιάδες δίκια να κερδίσουμε…

Δικαιοσύνη είναι η αντίσταση. Δικαιοσύνη είναι ο ίδιος ο αγώνας.

** [Αίτημα της οικογένειας] Καλούμε όσους πέρασαν από το σημείο την Παρασκευή 01 Σεπτεμβρίου από τις 18:45 – 19:45 στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσσών και έχουν πληροφορίες να επικοινωνήσουν μαζί μας. **

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη
anoixti_kmanioudakis_xania@espiv.net

anoixti4kmanioudakis.noblogs.org

Χανιά, Απρίλιος 2024

1 ΤΑΕ: Τμήμα Αστυνομικών Επιχειρήσεων. Πρόκειται για ειδικό σώμα που δραστηριοποιείται σε περιοχές με έντονη και “ιδιόμορφη” εγκληματικότητα (π.χ. όπλα, ναρκωτικά κ.ά.). Το συγκεκριμένο σώμα έχει συγκροτηθεί μόνο στην Κρήτη και στο Μενίδι της Δ. Αττικής και φέρει βεβαρυμμένο δολοφονικό ιστορικό στο βιογραφικό της (ενδεικτικά αναφέρεται η δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη στο Ηράκλειο Κρήτης στις 25/12/2003).

2 ΒΟΑΚ: Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, η νέα εθνική οδός.

3 Χρ. Μαρκογιαννάκης: πρώην υφυπουργός Δημόσιας Τάξης (2004-2006) και πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής (2012-2015). Τον Ιούνιο του 2016, αποφασίστηκε η παραπομπή του σε δική για την υπόθεση του Βαγγέλη Γιακουμάκη (θύμα συστηματικού βασανισμού στη σχολή φοίτησής του στα Ιωάννινα), με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας και παράβαση καθήκοντος. Το τριμελές εφετείο πλημμελημάτων Ιωαννίνων τον απάλλαξε, τελικά, από τις κατηγορίες.

Το κείμενο σε μορφή pdf

 

[Αναδημοσίευση] ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ, ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ ΣΤΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΣΤΙΣ ΒΡΥΣΣΕΣ ΧΑΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΕΝΣΤΟΛΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο του Αναστάση Μανιουδάκη, που δημοσίευσε στις 15 Απριλίου 2024, σχετικά με την εξέλιξη της υπόθεσης της κρατικής δολοφονίας του πατέρα του, Κώστα Μανιουδάκη.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ, ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ ΣΤΗ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023 ΣΤΙΣ ΒΡΥΣΣΕΣ ΧΑΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΕΝΣΤΟΛΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Μετά από 7 μήνες διαρκούς αγώνα του κινήματος και του αλληλέγγυου κόσμου καταφέραμε να πάρουμε την δικογραφία και τα ονόματα των δολοφόνων του ΠΑΤΕΡΑ μου ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ. Αρχικά, ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ την στάση του εισαγγελέα Κωνσταντίνου Αποστολάκη, που προσπάθησε να συμβάλει στην αρχειοθέτηση της υπόθεσης, από την πρώτη στιγμή – λειτουργώντας σαν εργαλείο του κρατικού μηχανισμού – που θέλει να συγκαλύπτει γεγονότα σαν και αυτά της υπόθεσης του ΠΑΤΕΡΑ μου, καθώς στις 08/09 απέρριψε το αίτημα μας για παράδοση των αρχείων από τις κάμερες που υπάρχουν στο σημείο και μία εβδομάδα μετά (15/09), οι κάτοχοι καλέστηκαν να καταθέσουν, με αποτέλεσμα να έχουν διαγραφεί τα αποδεικτικά στοιχεία για πάντα (απο το ενα απο τα δυο μαγαζια που κατεθεσαν το οπτικοακουστικο υλικο που βρισκοταν πιο κοντα στο σημειο). Επίσης, στη συγκεκριμένη έρευνα συμμετείχαν 2 εκ των 4 δολοφόνων. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Έτσι, μετά από το ιατροδικαστικό πόρισμα που επιβεβαιώνει τα βασανιστήρια που υπέστη ο ΠΑΤΕΡΑΣ μου, ο αντεισαγγελέας πρωτοδικών καλει τους δολοφόνους να δώσουν ανωμοτί εξηγήσεις για την κατηγορία της ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑΣ ΜΕ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΔΟΛΟ ΣΕ ΗΡΕΜΗ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ.
Βρισκόμαστε στην εποχή όπου δεν έχει τίποτα αξία εκτός από τις τσέπες των καταπιεστών, πόλεμοι δίχως τελειωμό, ακρίβεια, στεγαστικό, εργατικά ατυχήματα, κρατικές δολοφονίες, αστυνομική βία, τα δάση και τα βουνά του τόπου καίγονται και σκάβονται ανελλιπώς. Αλλά επειδή το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι, εμείς φωνάζουμε ότι ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ! ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ! ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ, ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!
Αθήνα, Απρίλης 2024