Κατηγορία: Δράσεις

Τον Απρίλιο του 2025, η οικογένεια του Κώστα Μανιουδάκη υπέβαλε υπόμνημα στην Εισαγγελία Εφετών Χανίων ζητώντας να δοθεί τέλος στην 9μηνη καθυστέρηση του ανακριτή, ο οποίος δεν έχει προχωρήσει σε καμία ενέργεια όσον αφορά την ανάκριση των 4 μπάτσων-δολοφόνων του Κωστή.

Πώς οι μπάτσοι και οι τοπικές αρχές εμμένουν να αφαιρούν τον πολιτικό λόγο από τους τοίχους της πόλης

Από την πρώτη στιγμή της σύστασής της, η ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη έχει φροντίσει να κάνει ξεκάθαρο πως οι μπάτσοι των ΤΑΕ Σούδας Στέλιος Λιανιδάκης, Μανώλης Γεωργιάδης, Κωνσταντίνα Μόσχου και Σήφης Τσιχλάκης δολοφόνησαν τον Κώστα Μανιουδάκη.

Ο αγώνας μας από την πρώτη στιγμή βρέθηκε αντιμέτωπος με τον πολυεπίπεδο μηχανισμό συγκάλυψης που στήθηκε για να αποκρύψει το γεγονός ότι ο θάνατος του Κώστα Μανιουδάκη είναι στην πραγματικότητα ακόμα μία κρατική δολοφονία. Η ανοιχτή συνέλευση κατάφερε να αποδομήσει αυτόν τον μηχανισμό σημείο προς σημείο, επιτυγχάνοντας ακόμα και ο δημόσιος ιατροδικαστής -ο οποίος αρχικά έτεινε να ευθυγραμμιστεί με την αστυνομική αφήγηση- να βγάλει πόρισμα στο οποίο αναγνώριζε πως τα χτυπήματα στο σώμα του Κωστή προήλθαν από θλων όργανο, και σίγουρα δεν προέκυψαν από πτώση εξ ιδίου ύψους. Η πίεση που άσκησε η κοινωνικοποίηση του αγώνα μας έχει οδηγήσει την υπόθεση στο στάδιο της ποινικής δίωξης των 4 μπάτσων για «ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση από κοινού». Είναι προφανές, δηλαδή, πως ακόμα και τοπικοί εκπρόσωποι του κρατικού μηχανισμού αναγνωρίζουν αυτό που όλη η πόλη ξέρει: τον Κώστα Μανιουδάκη τον σκότωσαν οι μπάτσοι.

Μικροφωνική συγκέντρωση στα δικαστήρια Χανίων, την Πέμπτη 22 Μαΐου στις 11:00

Η κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη την 1η Σεπτεμβρίου του 2023 από τους μπάτσους των ΤΑΕ Σούδας Στέλιο Λιανιδάκη, Μανώλη Γεωργιάδη, Κωνσταντίνα Μόσχου και Ιωσήφ Τσιχλάκη έχει αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη ως ένα ακόμα κρατικό έγκλημα, που με μεθοδευμένες ενέργειες επιχειρείται να συγκαλυφθεί. Ο μηχανισμός συγκάλυψης ενεργοποιήθηκε λίγα μόλις λεπτά μετά τη δολοφονία του Κωστή, πριν ακόμα γνωστοποιηθεί ο θάνατος στην οικογένειά του, και μέχρι σήμερα έχει περάσει από πολλαπλά επίπεδα. Ο μηχανισμός αυτός στελεχώνεται –όπως σε κάθε άλλη κρατική δολοφονία– από την ίδια την αστυνομία, τον δημόσιο ιατροδικαστή (αρχικά), τα ΜΜΕ, την πολιτική ηγεσία και φυσικά τις δικαστικές αρχές, όπως γίνεται αντιληπτό από το χρονικό της υπόθεσης.

Προβολή – Συζήτηση

Πένθος – Αυτοί που μένουν

(71 λεπτά – Μυρτώ Πατσαλίδου, Μαρία Λούκα)

Σάββατο 01 Φεβρουαρίου, στις 19:00 | λαϊβάδικο κατειλημμένης Πρυτανείας, λόφος Καστέλι

Η συνάρθρωση του πένθους με τον αγώνα για δικαιοσύνη, μέσα από τις αφηγήσεις των γονέων των δολοφονημένων Shahzad Luqman, Παύλου Φύσσα και Ζακ Κωστόλουλου / Zackie Oh.

Θα ακολουθήσει συζήτηση γύρω από το πένθος και τη συλλογικοποίησή του μέσα στις κινηματικές διαδικασίες.

*Θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης του αγώνα.

Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη

anoixti4kmanioudakis.noblogs.org

anoixti_kmanioudakis_xania@espiv.net

Η ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη πραγματοποίησε αντικατασταλτική-αντιμπατσική παρέμβαση στην Παλιά Πόλη, με αφισοκόλληση της αφίσας με τα ονόματα των τεσσάρων μπάτσων-δολοφόνων του Κωστή, αυτοκόλλητα, τρικάκια και spray.

Με περισσότερα από 30 άτομα, η παρέμβαση έλαβε χώρα το βράδυ της Πέμπτης 05/12. Πρόκειται για την ημέρα που 21 χρόνια πριν, το 2003, τα σκουπίδια των ΤΑΕ Ρεθύμνου εκτέλεσαν σε μπλόκο στο Ηράκλειο τον Ηρακλή Μαραγκάκη. Πρόκειται για την ημέρα που δυο χρόνια πριν, τα καθάρματα της ΔΙ.ΑΣ. εκτέλεσαν εν ψυχρώ τον Ρομ Κώστα Φραγκούλη, επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη.

Μια μέρα πριν την επέτειο της 6ης Δεκέμβρη, της ημέρας που σημάδεψε τη συλλογική μνήμη με το ξέσπασμα της εξέγερσης, όταν ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας δολοφόνησε τον αναρχικό μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Η κίνησή μας είναι μια απάντηση, από το δικό μας «χαράκωμα»:

• απέναντι στις απειλές των τοπικών συνδικαλιστικών οργάνων της αστυνομίας, τις συλλήψεις για αφισοκόλληση, και τις μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση από τους τέσσερεις μπάτσους-δολοφόνους, όλα με την υποστήριξη της τοπικής αστυνομικής αρχής, που επιχειρεί χωρίς αποτέλεσμα να τρομοκρατήσει τη συνέλευση,
• απέναντι στις μεθοδεύσεις της αντιτρομοκρατικής που χρησιμοποιεί φαιδρές πρακτικές, όπως τα δαχτυλικά αποτυπώματα πάνω σε αντικείμενα που είναι φτιαγμένα για να αλλάζουν χέρια,
• απέναντι στην εντεινόμενη καταστολή που στοχοποιεί διαφορετικά κομμάτια της αγωνιζόμενης κοινωνίας, από αναρχικούς αγωνιστές, λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας (υπόθεση Γιάννη Α.), συγγενείς δολοφονημένων από την αστυνομία (υπόθεση Γιάννη Σαμπάνη), μέχρι συνδικαλιστές και μέλη σωματείων που κατέβαιναν στην πορεία της 17Ν στην Αθήνα.

Εκτός των παραπάνω βγήκαμε στον δρόμο στη μνήμη του συντρόφου Κυριάκου Ξυμητήρη, και ως έκφραση αλληλεγγύης με τη συντρόφισσα Μαριάννα Μ. και όλα τα άτομα που διώκονται για την υπόθεση των Αμπελοκήπων.

Μέρες όπως η 5η και η 6η Δεκέμβρη, μέρες όπως η 1η Σεπτέμβρη, ημέρα δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη, φέρουν το ιστορικό φορτίο των ονομάτων των δολοφονημένων. Μέρες σαν κι αυτές ανοίγουν νέα στοιχήματα για τον κόσμο του αγώνα: Για τη διατήρηση της μνήμης των δολοφονημένων, για την όξυνση των αντιστάσεων, για να μπουν αναχώματα στις κατασταλτικές στρατηγικές και τα σχέδια της κυριαρχίας.

Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη

ακολουθεί φωτογραφικό υλικό