[Πάτρα] 2 χρόνια από τη δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη από την ελληνική αστυνομία

2 χρόνια συμπληρώνονται από τότε που 4 μπάτσοι των ΤΑΕ Σούδας στα Χανιά σταμάτησαν για έλεγχο τον 58χρονο Κώστα Μανιουδάκη, και επέλεξαν να τον ξυλοκοπήσουν δολοφονώντας τον εν τέλει. Όπως κάνουν συνήθως οι μπάτσοι-δολοφόνοι και οι μηχανισμοί που τους στηρίζουν σε όλες τις σχετικές περιπτώσεις, προσπάθησαν από την αρχή και με κάθε τρόπο να συγκαλύψουν και αυτή τη δολοφονία επικαλούμενοι ένα κάρο γελοίες δικαιολογίες. Η εκδοχή των μπάτσων αμφισβητείται από την πρώτη στιγμή από την οικογένειά του (με δημόσιο κείμενο του γιου του, Αναστάση) και ξεκινάει ένας μακροχρόνιος κινηματικός αγώνας ζητώντας το αυτονόητο: ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ. Δεν θα κουράσουμε με λεπτομέρειες αφού ο κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι οι μπάτσοι έδρασαν για άλλη μια φορά όπως τους υπαγορεύει ο άθλιος ρόλος τους, σίγουροι για την ατιμωρησία τους. Κι ενώ ακόμα και το επίσημο ιατροδικαστικό πόρισμα διαψεύδει την εκδοχή τους, ενώ από τα τέλη ιούλη του 2024 τούς έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για «ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο από κοινού και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση», οι 4 μπάτσοι-δολοφόνοι συνεχίζουν να είναι ακόμα στο σώμα και να σουλατσάρουν ελεύθεροι! Και όχι μόνο αυτό, αλλά κάνουν και μηνύσεις σε μέλη της ανοιχτής συνέλευσης για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στα Χανιά, επειδή βγήκαν δημόσια τα ονόματά τους (η μόνη επίπτωση που έχουν βιώσει ως τώρα οι μπάτσοι-δολοφόνοι)!

Το κράτος και οι δικαστικές αρχές καθυστερούν όσο δεν πάει τη διαδικασία ποντάροντας στην κούραση (οικονομική και ψυχική) όσων ζητούν δικαιοσύνη για όσους δολοφονήθηκαν από τους ένστολους υπαλλήλους του κράτους. Ας καταλάβουν ότι δεν πρόκειται να τους περάσει. Είμαστε αρκετοί αυτοί που κατανοούμε το προφανές: Ότι η γενικευμένη ατιμωρησία των μπάτσων τούς λύνει ακόμα περισσότερο τα χέρια, ειδικά σε μια επόχη που το κράτος κάνει επίδειξη των φονικών του δυνατοτήτων σε όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια. Στηρίζουμε το αίτημα της οικογένειας Μανιουδάκη ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΣΤΕΙ Η ΚΥΡΙΑ ΑΝΑΚΡΙΣΗ και ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ οι 4 μπάτσοι-δολοφόνοι. Και δεν θα κουραστούμε να φωνάζουμε ότι…

ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ
ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙ

Πρωτοβουλία ενάντια στην κρατική επιθετικότητα και ατιμωρησία
(δικαιοσύνη για τον Κώστα Μανιουδάκη

μέχρι να ακουστεί

Ο Πάνος Ρούτσι, πατέρας του 22χρονου Ντένις, ενός εκ των τουλάχιστον 57 δολοφονημένων στα Τέμπη, στις 28 Φεβρουαρίου 2023, σε ένα έγκλημα που βαφτίστηκε «δυστύχημα», βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 14 Σεπτεμβρίου 2025, έξω από τη Βουλή, στο μνημείο που έχει στηθεί για τα θύματα. Με όπλο το ίδιο του το σώμα, ο Πάνος Ρούτσι ζητά την εκταφή του γιου του, προκειμένου να ταυτοποιηθεί η σορός του και να εξακριβωθούν τα αίτια θανάτου του. Στο πλαίσιο της συντονισμένης προσπάθειας συγκάλυψης του κρατικού-καπιταλιστικού εγκλήματος, το αίτημα αυτό, που αποτελεί αίτημα και άλλων συγγενών των θυμάτων, δεν γίνεται αποδεκτό από την αστική δικαιοσύνη. Σε ένδειξη έμπρακτης αλληλεγγύης, έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας ο Δημήτρης Οικονομόπουλος από το Αίγιο και η Αναστασία Τσαλαμίδα από την Πάτρα, ενώ αλληλέγγυος κόσμος στέκεται καθημερινά δίπλα τους, μετατρέποντας το προσωπικό πένθος σε συλλογική διεκδίκηση της αλήθειας.

Με άλλα λόγια, τα σώματα των τριών απεργών πείνας λιμοκτονούν για να ακουστούν εκείνοι κι εκείνες που βίαια έμειναν σιωπηλοί/ές, οι δολοφονημένοι/ες από το κράτος. Για να μην συγκαλυφθεί ακόμα ένα κρατικό έγκλημα. Τα σώματά τους μετατρέπονται σε ζωντανά τεκμήρια της κρατικής βαρβαρότητας, της δικαστικής αναλγησίας, αλλά και της αδιάκοπης αντίστασης.

Απεργίες πείνας βλέπουμε πιο συχνά σε καθεστώτα στέρησης: φυλακές, στρατόπεδα, κέντρα κράτησης. Εκεί όπου το κράτος ελέγχει απόλυτα το σώμα, η άρνηση της τροφής γίνεται το πιο αιχμηρό μέσο διεκδίκησης και αδιαπραγμάτευτη πράξη ελευθερίας. Στη συγκυρία που ζούμε, με την κυριαρχία να αποφασίζει ποιες ζωές είναι άξιες να βιωθούν και ποιες όχι και μετά από πολύμηνο νομικό και πολιτικό αγώνα, το κράτος και η αστική δικαιοσύνη εξακολουθούν να αρνούνται την αλήθεια, μεθοδευμένα συγκαλύπτουν το έγκλημα και προσπαθούν να καταστείλουν όσους/ες δεν μένουν πειθήνιοι/ες και σιωπηλοί/ές. Αυτή η απεργία πείνας μεταναστεύει από τα κελιά, στον δρόμο και γίνεται η πιο εκκωφαντική διαμαρτυρία ενάντια στη συγκάλυψη. Ένα όπλο αντίστασης, ελευθερίας και διεκδίκησης.

Από τους απεργούς πείνας για την Παλαιστίνη, τους απεργούς πείνας στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Vendin-le-Vieil στη Γαλλία,μέχρι τους απεργούς πείνας για τα Τέμπη, από τις φυλακές και τα κέντρα κράτησης μέχρι τις πλατείες, στεκόμαστε δίπλα σε όσα αγωνίζονται για ζωή, ελευθερία και δικαιοσύνη.

Στηρίζουμε και καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας, την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, στις 18:30, στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.

Η ΖΩΗ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη anoixti_kmanioudakis_xania@espiv.net
anoixti4kmanioudakis.noblogs.org

[Αναδημοσίευση] ΣΤΙΣ ΒΡΥΣΣΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ, ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ ΜΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΑΕΤΖΗΣ

Αναδημοσίευση από το facebook του Αναστάση Μανιουδάκη

Τη Δευτέρα 22/09 τέσσερα συντρόφια δικάζονταν, μετά από μήνυση ενός από τους δολοφόνους του πατέρα μου. Αυτός ο τύπος λοιπόν, επειδή τα παιδιά του ζήτησαν τον λόγο οταν κατάλαβαν οτι κατέβαζε αφίσες και έσβηνε με σπρέι, ήταν πανέτοιμος: Πήρε έναν φίλο του και του είπε ότι «τους βρήκε» και σε λιγότερο από ένα λεπτό κατέφθασε περιπολικό και συνέλαβε τα συντρόφια. Ας θυμηθούμε περιπτώσεις όπου όχι απλά άργησε το περιπολικό (ποτέ δεν περιμέναμε από την εγκληματική οργάνωση της ΕΛ.ΑΣ. να μας σώσει) αλλά οφείλουμε να αναφέρουμε την περίπτωση όπου η γραμμή της αστυνομίας είναι ότι δεν λειτουργεί ως «ταξί». Τι κι αν σε κυνηγάει κάποιος με μαχαίρι ή τέλος πάντων αισθάνεσαι ότι απειλείται η ζωή σου, ποσώς τους ενδιαφέρει. Όπως και όταν δολοφόνησε δεν τους ενδιέφερε. Στην περίπτωση όμως του κατηγορούμενου για «ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση από κοινού» συναδέλφού τους, ήταν εκεί αστραπή.

Καλά θα μαντέψατε ήδη ορισμένοι και ορισμένες. Δεν φάνηκε ο μηνυτής που δήθεν αισθάνθηκε απειλή και εξύβριση. Δήλωσε ασθένεια. Πρώτη φορά ξανασυμβαίνει μπάτσοι, μπασκινιες, μπατσάκια, γκρίζες ζώνες, δολοφόνοι με στολή και άλλοι ωραίοι χαρακτηρισμοί που ο λαός σε όλο τον κόσμο τους έχει χαρακτηρίσει, να μην εμφανίζονται σε μηνύσεις και καταγγελίες που οι ίδιοι έχουν κάνει.

Εμείς όμως όσες αναβολές, όσες μηνύσεις, όσο και αν νομίζετε ότι μας τραβάτε, εμείς θα είμαστε πάντα ενωμένοι έξω από τα δικαστήρια (η ζωή μας όλη) με τα φιλαράκια και τα συντρόφια μας, και όσες ώρες και αν περνάνε θα είμαστε καλά, ενωμένοι και αλύγιστοι. Ένα μασίφ κράμα υλικών πιο δυνατό από αυτό που φαντάζεστε. Ήταν μια μικρή αρχή για αυτό που θα αντιμετωπίσετε δολοφόνοι του πατέρα μου, γιατί το πρωί μέχρι και αργά το μεσημέρι της Δευτέρας ήμασταν μόνο εμείς στην αίθουσα. Όσο για τα συντρόφια που δικάζονται, η οικογένεια σύσσωμη θα στηρίζει από την αρχή μέχρι το τέλος όποιον και όποια τιμά τη μνήμη του δολοφονημενου από μπάτσους πατέρα μου ΚΩΣΤΗ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ. Έχουμε πολύ μέλλον. Δικαστική εξουσία, κυβέρνηση, μπάτσοι δεν έχετε κανέναν λόγο να κοιμάστε ήσυχοι.

*η δική για τα συντρόφια πήρε αναβολη για 28/01

[Αθήνα] Είμαστε όλα όσα εχθρεύεται το κράτος (Ανακοίνωση στήριξης της πορείας για τις κρατικές δολοφονίες Καμράν και Ζάκι)

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2024 ο Μοχάμεντ Καμράν δηλώνεται νεκρός στο διαβόητο κολαστήριο του Α.Τ Αγίου Παντελεήμονα, όντας για μια ολόκληρη εβδομάδα αγνοούμενος. Σε αυτή την εβδομάδα που η οικογένεια του προσπαθεί να τον εντοπίσει, ο Μοχάμεντ μεταφέρεται σε 5 διαφορετικά AT, δεν του επιτρέπεται η επικοινωνία με κανέναν, βασανίζεται και ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου.

Η δολοφονία του Καμράν δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό ρατσιστικών κίνητρων. Ο Μοχάμεντ ήταν 38 χρονών μετανάστης εργάτης πακιστανικής καταγωγής και δούλευε σαν διανομέας. Αυτός, όπως και χιλιάδες άνθρωποι που έχουν εξωθηθεί στην μετανάστευση, βίωνε καθημερινά τον ρατσισμό του Ελληνικού κράτους και της κοινωνίας, από τα μεροκάματα που παραπέμπουν σε καθεστώς δουλείας μέχρι τους εκβιασμούς για την χορήγηση εγγράφων, από τις φυλακίσεις/ξυλοδαρμούς και τα push-backs ως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις δολοφονίες στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Μια βδομάδα μετά, η Ελληνική Αστυνομία δολοφονεί στο ΑΤ Ομόνοιας και τον 29χρονο Μία Χαριζούλ από το Μπαγκλαντές.

Η μεγαλύτερη εγκληματική οργάνωση στον ελλαδικό χώρο, υπό την αποσιώπηση των γεγονότων από τα ΜΜΕ αλλά και υπό την κάλυψη του κράτους, έχει την πλήρη άδεια να εκβιάζει, να βασανίζει, να βιάζει και να σκοτώνει.

Όταν το κράτος δεν δολοφονεί άμεσα, δηλαδή δια μέσου του ένοπλου στρατού της, δολοφονεί έμμεσα, δια μέσου όλων των τιμητών των «ιερών» και των «όσιων» της κοινωνίας τους. 

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2018 στον πεζόδρομο της Γλάδστωνος δολοφονείται η Ζάκι. Λιντσαρίστηκε, χτυπήθηκε βίαια και δολοφονήθηκε από αφεντικά και μπάτσους και ύστερα ήρθε η σειρά των ΜΜΕ να κάνουν την δουλειά τους. Το κράτος απαξιώνει τα θύματα που δολοφονεί, παρουσιάζοντας τα, με εργαλείο τα ΜΜΕ, στην κοινωνία ως κακούργους/παράνομους/σεσημασμένους. Τα ΜΜΕ, ως ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους, επιτελούν τον ρόλο τους άψογα: δεν μεταδίδουν απλώς τα γεγονότα, τα οργανώνουν. Κατασκευάζουν τους «αθώους» και τους «ένοχους» νεκρούς. Αυτός είναι ο πραγματικός ρατσισμός του κράτους και των Μέσων: Η ιεράρχηση της ζωής και του θανάτου. Η πένθιμη επιλεκτικότητα της εξουσίας. Η πραγματικότητα όμως είναι μια. Δεν είναι «νοικοκύρηδες», είναι δολοφόνοι, ρατσιστές, φασίστες, σεξιστές, μισογύνηδες, άπληστοι, θολωμένοι από λεφτά και εξουσία και η δολοφονία της Ζάκι είναι η απόδειξη ότι ο μέσος μικροαστός, δεν θα διστάσει να λιντσάρει μέχρι θανάτου, κάποιον που θα τον αντιληφθεί ως απειλή απέναντι σε όλα αυτά τα «ιερά» και προπάντων απέναντι στην ιδιοκτησία του.  

Οι Σαμπάνης, Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος, Ζάκι, Μάγγος, Mανιουδάκης, Καμράν, Χαριζούλ είναι οι πιο πρόσφατες υποθέσεις που προστέθηκαν στην λίστα των δολοφονιών από μπάτσους ενώ δεν μπορούμε να υπολογίσουμε και τις υποθέσεις αυτές που δεν δημοσιοποιήθηκαν ποτέ ή επικράτησε το αφήγημα των μπάτσων για «παθολογικά αίτια», «αυτοκτονίες» «ατυχήματα κατά την προσπάθεια αποδράσεων»…

Όπως και στην περίπτωση της δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη από τους μπάτσους των ΤΑΕ Σούδας Λιανιδάκη, Τσιχλάκη, Μόσχου, Γεωργιάδη, έτσι και σε αυτές τις δολοφονίες, ποντάρουν στην λήθη.

Εμείς απ’ την άλλη παλεύουμε για την μνήμη την οποία την αντιλαμβανόμαστε ως πράξη αντίστασης. Χρειάζεται να αρθρώσουμε λόγο, να πάρουμε θέση, να υπερασπιστούμε την ζωή, να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία.

Μέχρι να δικαιωθεί και ο τελευταίος νεκρός.

Δεν είναι ατυχήματα. Δεν είναι λάθη. Είναι κρατικές δολοφονίες.

Και θα μας βρίσκουν μπροστά τους κάθε φορά.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΘΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΑΣ 

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:

ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 21/09 ΣΤΙΣ 17:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΜΡΑΝ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΑΚΙ

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη | Αθήνα

Καμία δίωξη στα μέλη της συνέλευσης

Την 1η Σεπτεμβρίου 2023, στις Βρύσες Αποκορώνου, οι μπάτσοι των ΤΑΕ Σούδας Μανώλης Γεωργιάδης, Στέλιος Λιανιδάκης, Κωνσταντίνα Μόσχου και Σήφης Τσιχλάκης σταματούν τον Κώστα Μανιουδάκη σε «τυχαίο» αστυνομικό έλεγχο και τον ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου.

Η αστυνομία επιχειρεί να συγκαλύψει και αυτή τη δολοφονία, ακολουθώντας μία σειρά από πάγιες κινήσεις και εφαρμόζοντας συγκεκριμένες τακτικές, όμοιες με αυτές που έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις κρατικών δολοφονιών των τελευταίων ετών.

Πριν ακόμα ενημερωθεί η οικογένεια, η αστυνομία διαρρέει στον ηλεκτρονικό τύπο μια σειρά από εσκεμμένες ανακρίβειες και ψευδή στοιχεία. Συγκεκριμένα, τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για τυπικό έλεγχο της τροχαίας, ενώ ήταν έλεγχος των ΤΑΕ Σούδας˙ για έλεγχο που έγινε στον ΒΟΑΚ, ενώ πραγματοποιήθηκε στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσών˙ για καρδιακή ανακοπή του 58χρονου και για «υπεράνθρωπες» προσπάθειες των αστυνομικών να τον επαναφέρουν, προφανώς χωρίς καμία αναφορά σε ξυλοδαρμό, σύλληψη και μεταφορά του στο περιπολικό χειροπεδημένο πισθάγκωνα. Ο επίσημος ισχυρισμός της ΕΛ.ΑΣ., όπως καταγράφηκε πρώτα στο βιβλίο αδικημάτων και συμβάντων του Α.Τ. Αποκορώνου, αναφέρεται σε «αιφνίδιο θάνατο ιδιώτη» που «κατά το χρόνο περαιτέρω νομότυπου αστυνομικού ελέγχου οχήματος αισθάνθηκε ξαφνική αδιαθεσία και έχασε τις αισθήσεις του». Μερίδιο ευθύνης στη συγκάλυψη της εν λόγω δολοφονίας φέρουν, επίσης, και τα συστημικά ΜΜΕ, τα οποία υιοθετούν και αναπαράγουν άκριτα το αφήγημα των μπάτσων.

Οι εμπλεκόμενοι μπάτσοι μαζί με τον διοικητή των ΤΑΕ παρουσιάζουν το παραπάνω αφήγημα και στην οικογένεια, όταν συναντήθηκαν στο Κ.Υ. Βάμου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του Κωστή. Αυτό έρχεται να «κουμπώσει» με το πιστοποιητικό θανάτου που καταθέτει ο δημόσιος ιατροδικαστής, Σταμάτης Μπελιβάνης, στις 4 Σεπτεμβρίου 2023, στο οποίο καταγράφει ως αιτία θανάτου «παθολογικά αίτια, απουσία κακώσεων». Όμως, τα πολυάριθμα τραύματα στο κεφάλι και το σώμα του Κωστή που αντίκρισαν τόσο οι συγγενείς και το ιατρικό προσωπικό όσο και τα άτομα που βρέθηκαν στην κηδεία του, οι πληροφορίες από αυτόπτες μάρτυρες και η εικόνα του σημείου του συμβάντος με τις λίμνες αίματος και τα σπασμένα γυαλιά του Κωστή, ανατρέπουν την εκδοχή της αστυνομίας. Αυτά τα δεδομένα οδηγούν την οικογένεια να καταθέσει μήνυση κατά παντός υπευθύνου, προκειμένου να αναδείξει τι αλήθεια συνέβη στον Κωστή.

Καθώς σχηματίζεται η δικογραφία, έρχεται στο φως μια σειρά από «συμπτώσεις»:
• Ενώ η οικογένεια έσπευσε να ζητήσει το βιντεοληπτικό υλικό από την κάμερα ασφαλείας του συνεργείου αυτοκινήτων Μεγαλακάκης (το πιο κοντινό μαγαζί στο σημείο του συμβάντος), ο υπεύθυνος δήλωσε ότι θα το παραδώσει ακολουθώντας την τυπική διαδικασία, δηλαδή κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Όταν αυτή ήρθε μία εβδομάδα μετά, το βίντεο «περιέργως» είχε σβηστεί.
• Δεν έγινε ποτέ αυτοψία στο σημείο, ούτε καν έλεγχος στο αυτοκίνητο του Κωστή, παρ’ όλο που υπήρχαν μαρτυρίες πως οι ίδιοι μπάτσοι, το ίδιο βράδυ, καθάρισαν το σημείο από τα αίματα.
• Ταυτόχρονα, η αστυνομία καλλιεργεί ένα κλίμα τρομοκρατίας στους μάρτυρες, οι οποίοι αρχικά επιβεβαίωσαν στην οικογένεια τον ξυλοδαρμό του Κωστή, ενώ πολλοί από αυτούς, λίγες μέρες μετά, δεν δέχτηκαν να καταθέσουν επίσημα γιατί «φοβούνται και δεν θέλουν να μπλέξουν».

Ο θάνατος του Κωστή επανέρχεται στη δημόσια σφαίρα στις 14 Σεπτεμβρίου, όταν ο γιος του, Αναστάσης, διαψεύδει δημόσια την εκδοχή της αστυνομίας και καταγγέλλει τους μπάτσους, που διενήργησαν τον έλεγχο, ως δολοφόνους του πατέρα του. Η δημοσιοποίηση της καταγγελίας αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης του πολιτικού αγώνα –παράλληλα με τον νομικό– μέσα από τις
ανοιχτές συνελεύσεις για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη τόσο στα Χανιά όσο και την Αθήνα. Μέσα σε λίγες μέρες, η υπόθεση του Κωστή γίνεται γνωστή πανελλαδικά από τις συλλογικές δράσεις αλληλέγγυων ατόμων.

*

Η ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη στα Χανιά καλέστηκε δημόσια, αμέσως μετά την καταγγελία του Αναστάση, και έκτοτε φιλοξενείται στον κατειλημμένο λόφο Καστέλι.

Από την πρώτη στιγμή μέχρι και σήμερα αποτελεί μια ανοιχτή, αντιιεραρχική διαδικασία που πλαισιώνεται από ευρύ φάσμα ανθρώπων: Από ανθρώπους που διαβάσαμε τα λόγια του Αναστάση στην αρχή του Σεπτέμβρη του ‘23, αφουγκραστήκαμε τον πόνο από το άδικο της απώλειας, μοιραστήκαμε το πένθος και το κάναμε κομμάτι μας και δική μας υπόθεση. Από φίλες και φίλους, από συντρόφισσες και συντρόφους του Αναστάση. Από άτομα που γνωριζόμασταν μέσα από τη συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες, πολύ πριν την κρατική δολοφονία του Κωστή. Πλαισιώνεται από ανθρώπους με σταθερή συμμετοχή, και από ανθρώπους που ήρθαν μόνο σε μερικές διαδικασίες για να ενημερωθούν, να απευθύνουν έναν χαιρετισμό και να δηλώσουν τη στήριξή τους. Παραμένει ανοιχτή και προσβάσιμη σε όποιο άτομο ενδιαφέρεται να την παρακολουθήσει και να συνδιαμορφώσει τις επόμενες κινήσεις της. Αποτελεί μια ζωντανή πολιτική διεργασία, που συνεχίζει να αναδεικνύει με κινηματικούς όρους την υπόθεση, από κοινού με μέλη της οικογένειας, και παράλληλα με τον νομικό αγώνα που έχουν ξεκινήσει.

Η δράση της συνέλευσης είναι δημόσια και πολυεπίπεδη, με παρεμβάσεις στα ραδιόφωνα και τον δημόσιο χώρο της πόλης, με ενημερώσεις σε εκδηλώσεις και πολιτιστικά δρώμενα, με μικροφωνικές, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, με πολιτικές εκδηλώσεις, διατηρώντας ως βασικά πεδία εστίασης τα εξής:
• αφενός την άσκηση πίεσης στις αρμόδιες κρατικές αρχές, και αφετέρου τη λεπτομερή ανάδειξη του ιστορικού και των χαρακτηριστικών της υπόθεσης, καθώς και του ρόλου των εμπλεκόμενων πλευρών, με στόχο να μην συγκαλυφθεί η κρατική δολοφονία,
• την καταγραφή της υπόθεσης στη δημόσια σφαίρα, και την εδραίωση της κινηματικής αφήγησης στη συλλογική μνήμη της πόλης, ώστε να μην ξεχαστεί η κρατική δολοφονία και να αποδοθούν ευθύνες στα πρόσωπα που –σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό– ενεπλάκησαν σε αυτήν και τον μηχανισμό για τη συγκάλυψή της,
• την οικονομική ενίσχυση του αγώνα, τόσο σε νομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο,
• την υποστήριξη του νομικού αγώνα, και την παράλληλη επεξεργασία του δικού μας ορισμού για τη δικαιοσύνη, και την εξερεύνηση μονοπατιών προς τη δικαίωση, στο πλαίσιο του πολιτικού αγώνα, και πέρα από την αστική δικαιοσύνη,
• τη σύνδεση του αγώνα μας με αντίστοιχα πολιτικά εγχειρήματα που έχουν συγκροτηθεί πάνω σε υποθέσεις αστυνομικής βίας (όπως η υπόθεση Βασίλειου Μάγγου στον Βόλο), καθώς και τη σύνδεση της υπόθεσης της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη με ευρύτερα αγωνιστικά επίδικα της εποχής (όπως αυτά που αναδεικνύονται στο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη).

Ο πρώτος κύκλος αγώνα της συνέλευσης «έκλεισε» με την έκδοση του ιατροδικαστικού πορίσματος, σύμφωνα με το οποίο τα τραύματα του Κωστή επήλθαν από τη «χρήση “θλώντος οργάνου”», και «δεν δύνανται να δικαιολογηθούν από πτώση εξ ιδίου ύψους». Μετά από αυτήν την εξέλιξη, ήταν επόμενο να κληθούμε να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις για τη δικαιοσύνη.

Για το τι σημαίνει «θετική έκβαση της δικαστικής υπόθεσης», σε ποιο βαθμό μας ικανοποιεί κάτι τέτοιο, και πώς αλλιώς φανταζόμαστε τη δικαίωση και τη δικαιοσύνη.

Η δημοσιοποίηση των ονομάτων των φυσικών αυτουργών, των τεσσάρων μπάτσων-δολοφόνων, μέσα από μια πανελλαδική αφισοκόλληση στις 05 Ιουλίου 2024, αποτέλεσε την κορύφωση αυτής της διαδικασίας που επιχείρησε να ψηλαφίσει στην πράξη το ζήτημα της δικαιοσύνης.

Αν και είναι μια κίνηση που προσανατολίζεται σε τέσσερα πρόσωπα, κατά βάθος στοχεύει τον απρόσωπο κατασταλτικό μηχανισμό: Αποτελεί ένα κοινωνικό-πολιτικό ανάχωμα απέναντι σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο προστασίας, κάλυψης και εν τέλει ατιμωρησίας, που δίνεται από το ελληνικό κράτος στους εντεταλμένους φονιάδες του (που στην προκειμένη περίπτωση παραμένουν στις θέσεις τους). Υπενθυμίζει πως όλοι όσοι στελεχώνουν αιματοβαμμένους μηχανισμούς είναι υπόλογοι, και δεν θα επιτρέψουμε να χαθούν στην ανωνυμία τους. Είναι μια κίνηση απόδοσης δικαιοσύνης από τα κάτω, με δεδομένη τη δομική ανισοτιμία μεταξύ των εκτεθειμένων στην κρατική βία από τη μία, και των ένστολων κρατικών υπαλλήλων από την άλλη.

Σε κοινωνικό επίπεδο, αυτό που πετύχαμε με την αφισοκόλληση των ονομάτων δεν είναι μόνο η πληροφόρηση για το ποιοι δολοφόνησαν τον Κώστα Μανιουδάκη. Με μια αφίσα –ένα οικείο και καθημερινό μέσο– και μια φράση –με το δίκιο του σκοπού της– δείξαμε στην κοινωνία ότι μια οριζόντια και αδιαμεσολάβητη πρωτοβουλία αγώνα, μπορεί να εκθέσει την κρατική καταστολή, υπογραμμίζοντας πως δεν είναι απρόσωπη, απρόσιτη και επομένως απρόσβλητη. Σε μια συνθήκη που η αστυνομική βία έχει κανονικοποιηθεί σε όλη την ελλαδική γεωγραφία, ανοίξαμε ένα αχαρτογράφητο πέρασμα με νέες προοπτικές όσον αφορά την απόδοση δικαιοσύνης από τα κάτω.

Μέσα από μία αδιαμεσολάβητη κίνηση, που απολαμβάνει πλατιά κοινωνική νομιμοποίηση, αμφισβητήσαμε στην πράξη μια καταστατική «φιλοδοξία» του κράτους: Τη διατήρηση της αποκλειστικότητας στη ρύθμιση και διαμεσολάβηση του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων. Προσπερνώντας τους μηχανισμούς που είναι αρμόδιοι για την απόδοση δικαιοσύνης, η δράση της συνέλευσης δεν άφησε κανένα περιθώριο στη δικαστική εξουσία παρά να «καλύψει» το χαμένο έδαφος: Να ασκήσει σε ποινικό επίπεδο μια δίωξη, με κατηγορίες οι οποίες είχαν ήδη αποδοθεί κοινωνικά.
Η δίωξη αυτή αποτελεί την πρώτη περίπτωση που μπάτσοι κατηγορούνται για ανθρωποκτονία χωρίς να έχει προηγηθεί χρήση όπλου. Στην ουσία, αυτό που οδηγείται στο εδώλιο, κοινωνικά και νομικά, είναι μία συγκεκριμένη αστυνομική πρακτική, απολύτως κανονικοποιημένη: Ο ξυλοδαρμός σε καθεστώς ελέγχου/κράτησης από την αστυνομία, στα «μπλόκα της τροχαίας», στα αστυνομικά τμήματα, σε κεντρικούς πεζόδρομους στο κέντρο της Αθήνας μέρα μεσημέρι.

Παρά τη δίωξη των 4 μπάτσων-δολοφόνων –εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο– η κύρια ανάκριση δεν έχει προχωρήσει. Την ίδια στιγμή όμως, 4 μέλη της συνέλευσής μας διώκονται γιατί, τις πρώτες ώρες της 06ης Ιουλίου 2024 και ενώ είχε προηγηθεί πανελλαδική αφισοκόλληση της αφίσας με τα ονόματα των μπάτσων, ζήτησαν τον λόγο από άτομο που έσκιζε τις αφίσες. Εκ των υστέρων προέκυψε πως το άτομο αυτό ήταν ο Μανώλης Γεωργιάδης, ένας εκ των 4 μπάτσων δολοφόνων του Κωστή Μανιουδάκη.

Τα συντρόφια μας καλούνται σε δίκη στις 22 Σεπτεμβρίου μετά από μήνυση του Γεωργιάδη. Θυμίζουμε πως με παρόμοιο τρόπο έχουν δεχτεί μηνύσεις από τους μπάτσους δολοφόνους ακόμα 3 μέλη της συνέλευσης, όπως και ο γιος του Κωστή, Αναστάσης, με την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης.

Οι μηχανισμοί της δικαστικής εξουσίας κινούνται άμεσα και ταχύτατα όταν στο «εδώλιο» βρίσκονται άνθρωποι που δεν χαίρουν της προστασίας του κράτους ή επιχειρηματικών συμφερόντων, άνθρωποι που επιλέγουν να αγωνίζονται, άνθρωποι που κρίνονται –εν τέλει– ως αναλώσιμοι. Στον αντίποδα, για μη αναλώσιμα πρόσωπα, όπως οι αξιωματούχοι και οι υπάλληλοι του κρατικού μηχανισμού (υπουργοί, βουλευτές, δημοτικοί άρχοντες, αστυνομικοί, λιμενικοί κ.λπ.) και οι συνεργάτες τους (επιχειρηματίες, εφοπλιστές κ.ο.κ.) οι μηχανισμοί δικαιοσύνης κινούνται αργά, παρέχοντας διευκολύνσεις και περιθώρια ελιγμών ανάμεσα στα παραθυράκια του νόμου. Η υπόθεση των Τεμπών είναι η πλέον ενδεικτική, και αντίστοιχα μοτίβα συγκάλυψης εντοπίζουμε και στην υπόθεση της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη.

Στηρίζουμε τα συντρόφια μας και καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Χανίων την Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου στις 09:00.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΗΝΥΣΕΩΝ

ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΚΥΡΙΑ ΑΝΑΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ

ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΟΙ 4 ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΛΙΑΝΙΔΑΚΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΟΣΧΟΥ & ΣΗΦΗΣ ΤΣΙΧΛΑΚΗΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη (Χανιά | Αθήνα)

Η αλληλεγγύη είναι το μόνο που έχουμε (στήριξη καλεσμάτων στα δικαστήρια για την υπόθεση Αμπελοκήπων)

Κατά την έκρηξη που έλαβε χώρα στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων στις 31 Οκτωβρίου του 2024, έπεσε μαχόμενος ο αγωνιστής και σύντροφος Κυριάκος Ξυμητήρης και τραυματίστηκε σοβαρά η συντρόφισσά μας και μέλος της συνέλευσης μας Μαριάννα Μανουρά. Τις πρώτες μέρες το επικοινωνιακό σόου της αντιτρομοκρατικής ρίχνει λάσπη στα πρόσωπα των δυο συντρόφων μας, ενώ ταυτόχρονα ακολουθούνται οι πάγιες τακτικές του κατασταλτικού μηχανισμού για να προφυλακίσουν με σαθρές κατηγορίες άλλα τέσσερα άτομα: την αναρχική συντρόφισσα Δήμητρα Ζαραφέτα, τον σύντροφο Δημήτρη Π., τον αναρχικό σύντροφο Νίκο Ρωμανό και τον Α.Κ.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά η ανακριτική διαδικασία δεν έχει κλείσει και τα συντρόφια καλούνται για συμπληρωματική κατάθεση. Η Μαριάννα την Τρίτη 23/09, η Δήμητρα και ο Δημήτρης την Τετάρτη στις 24/09, ενώ ο Νίκος και ο Α.Κ. την Πέμπτη στις 25/09.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά η πληγή είναι ακόμα μεγάλη και βαθιά, εμείς όμως στεκόμαστε περήφανα με ψηλά το κεφάλι και σηκωμένη την γροθιά μας , στο πλάι όλων αυτών που πάλεψαν για την κοινωνική απελευθέρωση και για ένα κόσμο που δεν θέλουμε να βλέπουμε μονάχα στα όνειρα μας. Έναν κόσμο που θα μιλάμε με ίσους όρους και αλληλεγγύη, ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, ενάντια στην περιθωριοποίηση και εξόντωση των αδύναμων και στην καθημερινή εξαθλίωση των ζωών μας, γιατί αναλώσιμες-οι είμαστε γι αυτούς. Για εμάς, αγωνιστές σαν τον Κυριάκο παραμένουν για πάντα στη μνήμη μας και στον δρόμο που χαράζουμε αγωνιζώμενες-οι για αυτό το κοινό όραμα. Στηρίζουμε τα καλέσματα των συγκεντρώσεων: Παρασκευή στις 19/09 στις 19:00 στον Άρειο Πάγο • Τρίτη στις 23/09 στις 08:30 στην Ευελπίδων • Τετάρτη στις 24/9 στις 08:30 στην Ευελπίδων • Πέμπτη στις 25/09 στις 08:30 στην Ευελπίδων

ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΣ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΜΑΝΟΥΡΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ, ΝΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΚ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΡΙΣΚΟ

ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη | Αθήνα | Χανιά

[Αναδημοσίευση] Αγρίνιο: Ανάρτηση πανό για τις δολοφονίες Κώστα Μανιουδάκη και Αντώνη Καρυώτη

Το Σάββατο 30-08-2025, αναρτήσαμε πανό στο Αγρίνιο, στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου, για τη διασφάλιση της μνήμης ενάντια στη λήθη.

Ενάντια στη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας του Κώστα Μανιουδάκη από τους μπάτσους των ΤΑΕ Σόυδας Λιανιδάκη, Γεωργιάδη, Μόσχου και Τσιχλάκη. 

Ενάντια σε όσους υλοποιούν ή επικροτούν τη θανατοπολιτική του κράτους και του κεφαλαίου.

1-9-2023 Κώστας Μανιουδάκης. Δολοφονήθηκε από τους μπάτσους.

5-9-2023 Αντώνης Καρυώτης. Δολοφονήθηκε από τη blue star ferries και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.


κατάληψη Apertus

ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ | ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

   
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ 4ΗΜΕΡΟΥ ΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ

Δύο χρόνια μετά την κρατική δολοφονία του Κωστή Μανιουδακη από τους μπάτσους Στέλιο Λιανιδάκη, Μανώλη Γεωργιάδη, Κωνσταντίνα Μόσχου και Σήφη Τσιχλάκη ο αγώνας συνεχίζεται. Οι δολοφόνοι παρότι έχουν ποινική δίωξη για  «ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση από κοινού» συνεχίζουν να εργάζονται κανονικά, να οπλοφορούν και να πραγματοποιούν και άλλους “τυχαίους ελέγχους”. Παράλληλα καταθέτουν μηνύσεις σε μέλη της οικογένειας και αγωνίστριες/ες για συκοφαντική δυσφήμιση, κυκλοφορούν στην πόλη των Χανίων και σβήνουν τα ονόματα τους από αφίσες και συνθήματα σε τοίχους. Ο ανακριτής Δημήτρης Μπαλαγιάννης επί 10 μήνες δεν ολοκλήρωσε την κύρια διαδικασία αφήνοντας τον δικαστικό αγώνα της οικογένειας σε εκκρεμότητα και τους δολοφόνους να σουλατσάρουν ελεύθεροι.

Ο αγώνας μας είναι συνεχής και καθημερινός μέσα από την συνεχή συλλογικοποίηση και οργάνωση, μέχρι την πλήρη διάλυση των θεσμών που καταπιέζουν. Μέχρι να σαπίσει κάθε εξουσία που μας καταστρέφει. Μέχρι να φτάσουμε στην πλήρη ισότητα των ανθρώπων και στην πλήρη ελευθερία, μέχρι την πλήρη εξάλειψη της εκμετάλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο.  Χρειάζεται να αρθρώσουμε λόγο, να πάρουμε θέση, να υπερασπιστούμε τη ζωή, να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία. Μέχρι να δικαιωθεί και ο τελευταίος νεκρός. Δεν είναι ατυχήματα, είναι κρατικές δολοφονίες και θα μας βρίσκουν μπροστά τους κάθε φορά.

Στηρίζουμε με την παρουσία μας και καλούμε στο 4μερο δράσεων της Ανοιχτής συνέλευσης για την κρατική δολοφονία του Κ. Μανιουδάκη των Χανίων

-Πρόγραμμα 4ημέρου-

Πέμπτη 28 Αυγούστου

[19:30] Μικροφωνική συγκέντρωση στα Δικαστήρια *θα ακολουθήσει πορεία γειτονιάς και BAR οικονομικής ενίσχυσης στην πλατεία της Σπλάντζιας

Παρασκευή 29 Αυγούστου

[19:30] Μικροφωνική συγκέντρωση στο Φράγκικο *θα ακολουθήσει πορεία γειτονιάς

[21:30] Προβολή του ντοκιμαντέρ «Αστυνομική βία και ψυχικό τραύμα» (Χρύσα Λύκου, 2023), Πευκάκια (Νέα Χώρα)

Σάββατο 30 Αυγούστου

[19:30] Κεντρική πορεία για τα δύο χρόνια από την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη – συγκέντρωση στο πάρκο Αρκαδίου (Άη Γιάννης)

Κυριακή 31 Αυγούστου

[09:30] Διετές μνημόσυνο στους Αρμένους

 *θα ακολουθήσει συγκέντρωση μνήμης στο σημείο της δολοφονίας του Κωστή, στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσσών στην έξοδο προς τον ΒΟΑΚ, στο ύψος των Βρυσσών

[08:30] Προσυγκέντρωση στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς

ΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΙΚΑ ΣΕ ΔΕΝΟΥΝΕ, ΣΕ ΔΕΡΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΠΑΣ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ Κ. ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΣ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ. ΚΑΙ ΣΤΑ 4 ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κωστή Μανιουδάκη | Αθήνα

Δύο χρόνια από την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη: Κανένας δεν ξεχνά – Τίποτα δεν ξεχνιέται (4ημέρο δράσεων)

Δύο χρόνια αγώνα ενάντια στη συγκάλυψη της κρατικής δολοφονίας του Κωστή.

Δύο χρόνια αγώνα για δικαιοσύνη, για τη διασφάλιση της μνήμης ενάντια στη λήθη, για τη μετατροπή –επιτέλους– του τραύματος σε ουλή.

Δύο χρόνια, και ο ανακριτής δεν έχει «πιάσει» την υπόθεση.

Δύο χρόνια μετά, και οι 4 μπάτσοι – δολοφόνοι δεν έχουν δεχθεί καμία συνέπεια, βρίσκονται στις θέσεις τους και οπλισμένοι. Αυτά τα σκουπίδια κυκλοφορούν ανάμεσά μας και έχουν το θράσος να αντιμιλάνε στην οικογένεια του Κωστή.

Δύο χρόνια μετά, όλη η πόλη ξέρει πως οι μπάτσοι των ΤΑΕ Σούδας Λιανιδάκης, Γεωργιάδης, Μόσχου και Τσιχλάκης δολοφόνησαν τον Κώστα Μανιουδάκη.

Κανένας δεν ξεχνά – Τίποτα δεν ξεχνιέται!


Ακολουθεί το πρόγραμμα του 4ημέρου:

Πέμπτη 28 Αυγούστου

[19:30] Μικροφωνική συγκέντρωση στα Δικαστήρια
*θα ακολουθήσει πορεία γειτονιάς και BAR οικονομικής ενίσχυσης στην πλατεία της Σπλάντζιας

Παρασκευή 29 Αυγούστου

[19:30] Μικροφωνική συγκέντρωση στο Φράγκικο
*θα ακολουθήσει πορεία γειτονιάς

[21:30] Προβολή του ντοκιμαντέρ «Αστυνομική βία και ψυχικό τραύμα» (Χρύσα Λύκου, 2023), Πευκάκια (Νέα Χώρα)

Σάββατο 30 Αυγούστου

[19:30] Κεντρική πορεία για τα δύο χρόνια από την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη – συγκέντρωση στο πάρκο Αρκαδίου (Άη Γιάννης)

Κυριακή 31 Αυγούστου

[09:30] Διετές μνημόσυνο στους Αρμένους
*θα ακολουθήσει συγκέντρωση μνήμης στο σημείο της δολοφονίας του Κωστή, στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσσών στην έξοδο προς τον ΒΟΑΚ, στο ύψος των Βρυσσών

[08:30] Προσυγκέντρωση στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ

Είμαστε λίγες μέρες πριν τη συμπλήρωση 2 χρόνων από την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη από τα ΤΑΕ Σούδας.

Δύο χρόνια μετά, και ο ανακριτής δεν έχει «πιάσει» την υπόθεση.

Δύο χρόνια μετά, και οι 4 μπάτσοι – δολοφόνοι δεν έχουν δεχθεί καμία συνέπεια, βρίσκονται στις θέσεις τους και οπλισμένοι. Αυτά τα σκουπίδια κυκλοφορούν ανάμεσά μας και έχουν το θράσος να αντιμιλάνε στην οικογένεια του Κωστή.

Όμως, δύο χρόνια μετά, όλη η πόλη ξέρει πως οι δολοφόνοι έχουν ονόματα.

Δύο χρόνια μετά, κανένας δεν ξεχνά και τίποτα δεν ξεχνιέται.

ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ

ΟΙ 4 ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

*Φωτογραφίες από παρεμβάσεις που έγιναν πρόσφατα στο κέντρο της πόλης από την ανοιχτή συνέλευση και συντρόφους/-ισσες, ενόψει τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη.

Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη